De komende maanden probeer ik een nieuwe rubriek uit: digidinsdag. De eerste dinsdag van de maand lanceer ik een nieuw digitaal product. Dit keer: printable schaak.

Door De Dordtenaar (regionale editie van het Algemeen Dagblad) werd ik gevraagd voor een redactionele illustratie over de Stichting Beschermde Wieg. Een illustratie kon bij dit thema meer tot de verbeelding  spreken dan een foto.

Een promotie? Ja, maar dan niet eentje waarbij je manager van het bedrijf wordt of iets dergelijks, maar die waarbij een academicus diens proefschrift presenteert. Een academische promotie is een feestelijke bijeenkomst, een openbare verdediging van het onderzoek. En ik mag steeds vaker live aan de slag om dergelijke belangrijke momenten uit iemands leven vast te leggen in beeld!

Misschien heb je een tijdje terug het verhaal van de Amsterdamse Daniel meegekregen; die werd opgepakt in afwachting of hij moest worden uitgezet naar de Dominicaanse Republiek - een land waar hij alleen als baby is geweest. Hij bleek niet in het bezit te zijn van de Nederlandse nationaliteit. Of misschien heb je vrij recent het verhaal over Chun gehoord, de man die op papier niet bestaat.

Het zijn beide voorbeelden van de bureaucratische werkelijkheid die bestaat rondom nationaliteiten. Je kan tegen je zin of schuld in staatloos worden, waardoor je niet echt mee kan doen in de samenleving. Ik werd gevraagd om dit toe te lichten in een animatie.

In 2019 mocht ik voor veel verschillende projecten aan de slag, maar dit was toch wel de grootste klus van het jaar: vijf kinderboekjes voor/met Joy Moonen. Met tips en adviezen voor kindjes met een anders werkend lijf, en hun ouders. Maar zo'n 55 illustraties komen niet zomaar tot stand. In deze blog laat ik een aantal stappen zien uit de samenwerking.

Het lukt me niet vaak meer, naar de schetssessies in Breda gaan, gezien die altijd op een zaterdagmiddag zijn. De laatste tijd heb ik in het weekend vaak evenementen waar ik dan live teken of live schilder. Maar áls ik kan, is het altijd gezellig en kan ik weer van alles oefenen.

Dit keer had de sessie een Japans thema: in de eerste helft tekenden we een bushido, een soort samurai. Een jongeman die zelf een kostuum heeft ontworpen en gemaakt in deze stijl. De tweede helft tekenden we een vrouwelijk naaktmodel met kimono aan en diverse props.

​In 2019 werd The Passion, het live spektakelstuk van de EO, gehouden in mijn stad, Dordrecht. Dit evenement, dat elk jaar veel mensen bijeen brengt, wilde ik graag op doek vangen.

​Bovenstaande foto is geschoten door Jordy Nijenhuis.

Rotterdam staat bekend om zijn haven: bruisende bron van werkgelegenheid, goederen en innovatie. Maar nu Antwerpen steeds meer bedrijven binnenhaalt, heeft het dichtbij gelegen Rotterdam het nakijken. Voor het Algemeen Dagblad mocht ik bij een artikel over deze ontwikkelingen tekenen.

Een unicum afgelopen december: een redactionele illustratieklus waarvoor een ruime deadline stond?! Normaliter speel je in op de actualiteiten en dan heb je al veel tijd als er twee of drie dagen resteren. Nu 2018 tot een einde kwam was dat dus niet zo; ik mocht tekenen bij een artikel dat terugblikte op het jaar.

Volgend jaar vieren we 75 jaar Bevrijding. Een belangrijke viering van een historische gebeurtenis. Hoogstwaarschijnlijk voor het laatst met nog levende mensen die dat hebben meegemaakt. Hiervoor ben ik momenteel bezig met het ontwerpen van een memospel. Nu 2019 van start is gegaan en er van alles in de pijplijnen zit, leek dit me een goed moment om jullie mee te nemen in het proces. Wat is het uitgangspunt, hoe komt het eruit te zien en hoeveel moet er nog gebeuren?