Regelmatig vragen mensen mij: hoe kom je eigenlijk aan werk? Soms vanuit mensen die totaal niet met dit vakgebied bezig zijn, maar benieuwd zijn naar hoe het werkt. Soms vanuit studenten en starters die zich nog niet goed kunnen voorstellen hoe ze zelf aan opdrachten kunnen komen.
In mijn blog over 'voor jezelf beginnen als illustrator' heb ik al kort een paar opties opgesomd, deze blog gaat hier nog wat dieper op in. Hieronder vind je een aantal concrete voorbeelden, anekdotes van hoe ik aan bepaalde opdrachten ben gekomen. Ook heb ik collega's gevraagd of zij nog interessante verhalen hadden, om aan te vullen.
Er is geen één manier dé manier. Jij bent zelf de zelfstandige illustrator. Kijk wat bij jou past, bij jouw interesses, diensten en producten. Wat ik hierin noemt zijn niet álle denkbare manieren. Deze blog is meer ter inspiratie, om te laten zien wat er mogelijk is, waar je zoal aan zou kunnen denken. En: resultaten uit het verleden geven geen garanties voor de toekomst. Blijf uitproberen en jezelf ontwikkelen, dat doe ik ook.
Even in het algemeen
Als algemene tip kan ik vertellen dat het handig is om veel werk te maken en zichtbaar te zijn daarmee. Weet wie jij bent, hoe jij je wilt profileren. Maar denk wel: het gaat óók om weten waar jouw opdrachtgever zit – stel niet de vraag “hoe kom ik aan opdrachten” maar: “hoe vinden opdrachtgevers mij?” Beweeg daar waar jouw publiek zit. Een voorbeeld: ik heb veel redacties gemaild in het begin, voor rechtbanktekenklussen, maar ik heb er veel meer aan om journalisten te ontmoeten terwijl ik in de rechtbank aan het werk ben zodat zij gelijk kunnen zien wat ik kan.
Misschien zitten jouw opdrachtgevers juist eerder op LinkedIn dan op Twitter of Instagram. Of wie weet, Tiktok of Discord. Of misschien vinden ze social media helemaal niks en spreken ze je veel liever op een beurs. Misschien kun je eens een evenement bijwonen over een bepaald thema waar je graag mee aan de slag zou willen. Probeer een lijstje te maken van de mensen die jou een klus zouden kunnen gunnen: zijn dat particulieren? Art directors bij bureaus? Communicatie-adviseurs bij een gemeente? Zelfstandige weddingplanners? De groenteboer bij jou om de hoek? Probeer het zo concreet mogelijk te maken. Hoe zouden zij jouw werk moeten tegenkomen? 
Opdrachten en opdrachtgevers binnenhalen heet acquisite. Dit is voor sommigen iets wat (op een gegeven moment) als van nature komt, maar net als andere skills is dit iets waar je beter in kunt worden, wat je kunt oefenen. Behandel het ook als een belangrijk deel van je to do-lijst en investeer erin. Je hebt bijvoorbeeld accountmanagers bij grotere bedrijven, wiens voorname taak het is om goede relaties op te bouwen en te behouden met (potentiële) klanten.
Mijn allereerste klus ooit, na inschrijving bij de KVK per 1 september 2014, kwam vanuit mijn voormalig stagebureau, Funk-e. Daar heb ik extracurriculair stage gelopen in de zomer van 2014. Op de academie had ik alleen een 'freelance' stage gehad. Dat kan ook werken hoor, dan werk je vooral aan eigen projecten. Destijds heb ik een paar opdrachten gedaan. Zo heb ik bijvoorbeeld een animatie gemaakt voor Sesamstraat als schaduwopdracht; dan proef je een beetje van hoe het werkt. Je krijgt wel feedback maar doet het 'naast' of 'na' de echte klus die door een ander uitgevoerd wordt of al is uitgevoerd. Via Funk-e heb ik als starter wel vaker artwork voor korte animaties geïllustreerd en ook zelf veel uitleganimaties geanimeerd. Dankzij de stage kenden ze mij, wisten ze dat ik snapte hoe zij werken. Netwerken zaaien
Opdrachtgevers kunnen overal zitten. Je hoeft niet opdringerig aan íéderéén je werk aan te bevelen, maar op een vriendelijke manier 'zaaien', dat doe ik wel. Je weet nooit of het ooit iets terugbrengt, en van álles wat terugverwachten is ook niet goed voor je mentale gezondheid, haha. Maar denk eens vrijblijvend met een ander mee, kijk of jij hén ergens mee kan helpen, aan iemand kan koppelen. Je ziet wel of dat tot iets leidt, en anderen kunnen helpen is ook al fijn. Daarnaast kan het ook gewoon wel even duren voor die boemerang terug is. Misschien heeft diegene wel interesse in je werk maar heeft die nu gewoon geen relevant project voor je liggen. Maar áls dat moment dan wel aanbreekt, ben jij top of mind.
Collega Luc was bijvoorbeeld een keer aan het barbecueën bij een bevriende sound designer. Terwijl ze relaxt in de tuin zaten kreeg die een telefoontje. Of hij nog een animator kende? "Nou, ik heb er hier toevallig eentje tegenover me zitten!". Waar je ook bent, je bent altijd je zaak. Met die momenten moet je ook een beetje geluk hebben, daarom zou ik vooral je kansen spreiden. Je mag zelf weten hoe intens je je vrienden en connecties benadert en inzet. Zo accepteer ik niet zomaar iedereen op linkedin maar ben ik wel vrij actief op dat netwerk. Als ik je niet ken, stuur dan in ieder geval even een berichtje erbij, of je een vraag hebt of dat je mijn werk interessant vindt of iets dergelijks. Ik wil mensen oprecht kunnen aanbevelen. Zo kiest iedereen voor zichzelf hoe die wat inzet. 
Een voorbeeld van Eileen en Max, zij werken samen en spreken wel vaker (reclame- of communicatie-) bureaus. Voor getrodeo.io ontwierpen zij een aantal GIF's. Via een nieuwsbrief lieten ze aan de buitenwereld weten dat zij die onlangs hadden gemaakt. Daar reageerden hun klanten en contacten positief op! Eentje zelfs in de trant van “oh shit hebben jullie die gemaakt! Super toevallig, ik was ze net aan een collega aan het showen en toen kreeg ik je mailtje”. Zo kan het ook gaan. Aan dit soort dingen merk je dat je eigen netwerk al best groot is, en dat veel bureaus onderling elkaar ook kennen en volgen.
Eileen vindt het soms ook zonde als twee grote bureaus niet eens van elkaars bestaan afweten: “want je kan echt mooie samenwerkingen creëren als je een beetje om je heen kijkt en je ogen openhoudt. Ik ben altijd heel erg pro samenwerking en elkaar optrekken, niet in concurrentie denken”. Als jij iemand helpt, onthouden zij dat en dan kan jij ook op hun steun rekenen; “een soort karma points”.
Een voorbeeld uit mijn eigen netwerk: ik ben al jaren lid van en actief bij de PvdA (help help ja ik ben een sociaaldemocraat, klik snel weg als je dat niet kunt hebben haha). Via de partij had ik al vaker laagdrempelig gesproken met Hester van het landelijke kantoor, van de afdeling communicatie. Zij had ook al vaker werk van mij gezien en was een keer op zoek naar toegankelijke illustraties voor op katoenen tassen. Toen moest ze aan mij denken – leuk natuurlijk – en dat werd mijn allereerste klus voor de PvdA. Later heb ik bijvoorbeeld ook nog vaker live portretten getekend en ander promotiemateriaal geïllustreerd.
Iets anders: je zou kunnen denken aan een netwerkclub. Ik ben een paar keer te gast geweest bij twee chapters (afdelingen) van de BNI – Business Network International. Nu heb ik een lidmaatschap zorgvuldig afgewogen maar het past niet bij mij – maar dat wil niet zeggen dat iets dergelijks niet bij jou zou kunnen passen. Het uitgangspunt is dat mensen elkaar goed leren kennen en elkaar klussen gunnen en hun netwerk voor jou openstellen. Naar aanleiding van mijn eerste bezoek als introducée had ik een leuke aanvraag overgehouden voor een live klus! Ik kon alleen nét niet op desbetreffende dag, haha, maar ik heb de aanvrager wel aan een collega kunnen koppelen en die heeft al diverse keren via deze persoon mogen tekenen. 
Ik blog bijvoorbeeld relatief veel (oké niet altijd even veel), al sinds vóór mijn toelating aan de kunstacademie geef ik steeds een inkijkje in mijn processen. Schetsen delen, uitleggen waarom ik of de opdrachtgever bepaalde keuzes heb/heeft gemaakt. Zo krijgt men vertrouwen in wat je doet en heeft men een idee van je ervaringen. Het is een soort naslagwerk dat altijd online terug te vinden is, waar men naar kan doorklikken als men over een bepaald type klus meer wilt weten. Blijkbaar heet dat soft selling, ben ik laatst achter gekomen: laagdrempelig mensen laten kennismaken met wat je allemaal te bieden hebt.
Een voorbeeld: zo heb ik mijn eerste rechtbanktekenklus binnengehaald: een journalist die ik ken las mijn blog met schetsen van de open dag in Breda. Toen kon ik op mijn verjaardag voor het AD gaan tekenen, in de extra beveiligde rechtbank bij Schiphol. Maar daar ging heel veel moeite en oefening aan vooraf; ik was al jaren toe aan het werken naar werk als rechtbanktekenaar. Uitspreken en uitdragen wat je wilt helpt; hoe moet men anders weten waar je naartoe zou willen werken? Social media
Nazrina vertelde over een ander voorbeeld wat in hetzelfde rijtje ligt. Zij is in 2018 begonnen aan een eigen project; een boek waarvoor ze allerlei portretten illustreert. Die deelt ze via haar Instagram. Iemand uit Londen belde haar naar aanleiding van die portretten en wilde haar graag inzetten voor Stories voor South Asian Supergirls. Nazrina werkt aan wat zij zelf vindt dat er nog moet komen. De mevrouw uit Londen herkende in haar werk de focus op queer en South Asian-representatie. Door je zo uit te spreken resoneert die klank bij potentiële klanten! Opdrachtgevers zijn vaak op zoek naar mensen wiens idealen, interesses en doelen in het verlengde liggen van die van hen.
Over social media zou ik een hele blog over kunnen schrijven. Ook heb ik bijvoorbeeld wel eens een workshop van Loish bij de BNO gevolgd hierover. Je media inzetten zodat het voor jou werkt. Misschien past Instagram niet bij je maar werk je wel graag met een eigen website. Wat je ook doet, zorg liever dat je één platform goed aanpakt en dan eventueel later naar andere platformen kijkt. Als je niet weet waar te beginnen zou ik kijken naar waar jouw klanten/doelgroep zich voornamelijk beweegt en je dan voornamelijk op dat platform richten. Via een oproep van Cirkellab op Twitter is destijds mijn eerste klus voor hen tot stand gekomen. Ik reageerde op een tweet en zo kwamen we in contact. Via Cirkellab heb ik vaker gewerkt, ook nog een paar keer live mogen tekenen. Thirza, een van de oprichters, heeft mij ook al een paar keer aan connecties van haar gekoppeld als die op zoek waren naar een (live) tekenaar. Jouw klant of opdrachtgever kent waarschijnlijk meer mensen uit hun specifieke veld dan jij: mensen gaan vaak om met mensen met dezelfde interesses – sporters kennen veel andere sporters, ondernemers kennen ondernemers, bestuurders kennen bestuurders, activisten kennen activisten. Dus als jij je bijvoorbeeld in een veld wilt bewegen waar jouw type opdrachtgever actief in is, is het fijn als dergelijke referrals naar je doorgestuurd worden. De beste reclame wordt gevormd door tevreden klanten! Dus zorg dat áls je een klus hebt, hoe groot of klein ook, je je werk goed doet en netjes communiceert met de opdrachtgever. Ik wil zelf eigenlijk al een tijdje testimonials op mijn website gaan zetten. Misschien toch maar eens werk van maken, haha. 
Klussen komen ook wel eens 'vanzelf'; mensen die mijn website hebben gevonden en mij benaderen. Ofja, 'vanzelf', die website was er ook niet opeens, haha. Eerlijk gezegd: ik zou vaker kunnen informeren naar hoe mensen op mijn website zijn gekomen. Maar over het algemeen krijg ik te horen dat mijn website goed vindbaar is op Google, erg fijn natuurlijk. Ik denk dat mijn blog en beschrijvingen daar aan bijdragen. Ik heb nu een paar maanden ook een contactformulier waarmee mensen gelijk kunnen checken of ik beschikbaar ben en interesse heb. Van tevoren had ik bijvoorbeeld daarvan niet gedacht dat dat zo goed zou werken; mijn emailadres staat immers ook op mijn website. Maar op mobile (en steeds meer mensen kijken via mobile) helpt het wel als je gelijk je vraag kunt intypen, dan hoef je geen mail te openen.
Oproepjes
Naar een kunstacademie gaan is denk ik een van de beste beslissingen geweest die ik heb kunnen maken om zelfstandig illustrator te worden. Je bent dan met name de artistieke kant aan het verkennen, onder begeleiding, en je maakt veel snellere stappen dan dat je als autodidact kunt maken. Een ander voordeel van mijn academie (St. Joost) is dat er een projectbureau samenwerkingen en aanvragen verwerkt. Zo ben ik bijvoorbeeld via het netwerk van de academie bij een oproep van Ageeth gekomen, en heb ik kunnen kennismaken met Getekend Verslag. Ik ben nu een van de tekenaars en ga zo nu en dan (samen met collega's) op pad.
Je kan van de daken roepen dat je beschikbaar bent, maar eigenlijk verzwak je daarmee je onderhandelingspositie. Probeer nooit te onderhandelen vanuit wanhoop. Ik zou eerder een bericht plaatsen met wat voorbeelden van je werk en informatie over wat je zoal kan. En je kan ook andere oproepjes doen; er is niks mis met je netwerk inzetten. Een voorbeeld: ik schilder al een tijdje op allerlei locaties. Dit doe ik ook wel eens bij bruiloften en andere feesten, en ik wilde dat meer gaan doen. Daarom heb ik een tijdje terug op mijn eigen social media oproepjes geplaatst om met event/wedding planners in contact te komen. Daaruit is o.a. een samenwerking met Feest op Doek gekomen. Namens Feest op Doek heb ik al diverse klussen mogen uitvoeren. Zij nemen een deel van het werk uit handen en zorgen ervoor dat aanvragen gekoppeld worden aan een painter.
Zelf gelegenheid creëren
Een ander voorbeeld gaat weer over het rechtbanktekenen. Ik volg uit interesse de berichtgevingen in misdaad en rechtspraak. Bijvoorbeeld het Openbaar Ministerie (OM). Via hun social media zag ik een aankondiging voorbijkomen, over een wedstrijd requireren voor rechtenstudenten. De datum voor de finale werd aangekondigd. Requireren is wat een Officier van Justitie (OvJ) doet: uitleggen wat de verdachte volgens het OM gedaan heeft en waarom degene welke straf verdient.
Naar aanleiding van hun berichtgeving heb ik zelf contact opgenomen. Onze deal was: ik zou van alle studenten een snelle schets maken op papier (per persoon duurde het ongeveer 15-20 minuten). De winnaar kreeg mijn tekening overhandigd. Ik had zelf nog voorgesteld dat ik voor de winnaar een simpele lijst mee zou nemen; dat is net iets feestelijker. De rest van de finalisten kon voor een klein prijsje, indien ze dat wilden, hun tekening kopen. Ik had mijn pinapparaatje mee en zo heb ik aan die dag toch een paar honderd euro overgehouden. De studenten konden zo voor een studentvriendelijk prijsje de allereerste rechtbanktekening van hen met toga aan verkrijgen. Een fysiek aandenken aan een spannende wedstrijd. Als dat geen ambitite voor een carrière aanwakkert, haha. Een ander voorbeeld: met Cultuurnacht Breda (de komende editie weer - morgen, 25 januari!) heb ik bij Brandpunt Breda getekend. Snelle portretten, de bezoekers betalen per portret en zien een aantal voorbeelden hangen. Zoiets is voor mij niet interessant als er weinig bezoekers worden verwacht, maar bij een druk evenement als Cultuurnacht zeker wel. Brandpunt heeft zo weer een activiteit erbij die hen bijna niks kost – ik heb alleen wat ruimte nodig en soms even een icetea – en ik heb zelf in de hand hoeveel ik werk. Bezoekers mochten zelf kiezen hoe lang ik ze zou tekenen, dus voor allerlei budgetten is iets mogelijk. Morgen zal ik ook een werkend mobiel pinapparaatje kunnen meenemen dus dan sluit ik die klanten ook niet uit. Via collega's
In dit kader stel ik jullie graag voor aan Corona. Zij heeft mij wel eens wat doorgespeeld en ik haar. Via haar heb ik voor een ICT-bedrijf bijvoorbeeld 26 medewerkers mogen portretteren, omdat dat meer in mijn straatje ligt dan in het hare. Haar allereerste grote klus heeft ze van een illustrator gekregen die ze eigenlijk alleen via Twitter kende, toen hij een keer geen tijd had. Bedenk wel dat het bij doorsturen gaat om de gun-factor. Natuurlijk, je moet het type klus kúnnen doen. Maar hoe jij met de opdrachtgever omgaat, reflecteert ook op degene van wie je de klus doorgespeeld hebt gekregen. Betrouwbaarheid, professionaliteit en snelle communicatie, dat vindt Corona bijvoorbeeld belangrijk als ze een illustrator zoekt omdat ze zelf ergens geen tijd voor heeft.
Bij veel ondernemers is het ook normaal dat je elkaar dan een deel commissie gunt voor het aandragen van een dergelijke klus (denk aan een klein percentage). En nog een tip van Corona: “ik heb nog nooit betaald werk gekregen dat volgde uit gratis werk”. Dus val niet in die verleidtrucjes met “we kunnen je nu nog niet betalen, maar wel als het goed gaat”. 
Je verwacht het niet, een klus voor een labelontwerp binnen te halen, als je een bedrijf mailt over illustraties voor kinderkamers. Maar dat is wel wat bij Eline gebeurde. Haar werk was blijven hangen bij een onderneemster en toen die een aanvraag binnenkreeg over een label voor een verfrissend drankje, dacht zij aan Eline. Daaruit volgde een vrolijk en tropisch ontwerp.
Dit is een voorbeeld van dat 'zaaien' soms verrassende resultaten op kan leveren. Zo ging ik zelf een keer bij een museum langs om te praten over mijn memoryspel. Dat bleek voor hen niet interessant maar na wat doorpraten hadden we het ook over live tekenen. Dat sprak hen wel aan dus ik ga over een paar maanden daar enkele keren live aan de slag. Een opdracht halen uit dat gesprek was niet mijn insteek, maar hee, altijd leuk. Via interviews
Ik werk niet alleen soms voor media, soms werken die ook in mijn voordeel, haha. Een heel concreet voorbeeld: naar aanleiding van het live portretteren, wat heel goed past bij een evenement als de Oranjemarkt, ben ik geïnterviewd door de Vrouw. Dit blad komt als weekendbijlage bij de Telegraaf, toch wel een krant met aardig wat lezers. Het interview was erg gezellig en ik heb wat van mijn werk kunnen laten zien en een professionele photoshoot gehad. Vlak na de publicatie informeerde een mevrouw of ik dit ook op feestjes doe; zij vierde vlak daarna haar 80ste verjaardag en het leek haar een leuke toevoeging. Zo leidde dat interview o.a. tot een gezellige middag op een boot waar ik allemaal lieve en gezellige mensen mocht tekenen.
Sowieso helpen interviews met het bereiken van nieuwe doelgroepen en profileren die je als expert in het veld. Mocht je benieuwd zijn naar waar ik wel eens over geïnterview word, kun je kijken bij in de media. Nieuwe publicaties, grote projecten of bijvoorbeeld een crowdfunding zijn ook goede voorbeelden van dingen waarmee je zelf naar buiten kunt treden. Je kunt bijvoorbeeld zelf een persbericht hierover opstellen. Vaak staan redacties open voor persberichten of tips (denk aan het actuele haakje!) en nemen ze bij interesse contact met je op. Denk ook aan het beschikbaar stellen van een aantal beelden als een soort perskit. Met eigen ogen zien
Ik werk vaker live en heb altijd iets van postkaartjes bij die ik kan weggeven. Mensen hebben gezien wat ik kan, hebben me even persoonlijk kunnen spreken. Face-to-face, het met je eigen ogen te hebben gezien, leidt vaak tot meer vertrouwen dan een online verhaaltje maar moeten geloven. Altijd leuk om zo met mensen te praten die interesse hebben in wat ik net heb gemaakt. Ik ga bijvoorbeeld binnenkort samenwerken met een meneer die mij een tijdje terug bij een evenement heeft zien schetsen.
Dit soort vertrouwen zou je bijvoorbeeld ook kunnen opbouwen door filmpjes te (laten) maken waarop te zien is hoe jij tekent of schildert. Mensen willen graag een beetje begrijpen hoe jij het aanpakt, en dat je kwaliteit kunt leveren. 
Sommige opdrachtgevers houden ook portfoliodagen. Zo ben ik bij diverse bijeenkomsten van de BNO geweest waar uitgevers, art directors en studio's portfolio's bekeken. Zo houdt Clavis ook wel eens portfoliodagen (wel opletten met contracten, ik hoor veel slechte verhalen) en organiseert De Correspondent af en toe een portfoliodag voor beeldmakers. Of kijk eens naar portfolioreviews op grote events zoals het festival Playgrounds biedt. Verdiep je in de art director/het medium die je wilt spreken en selecteer het werk dat volgens jou het beste bij hen past. Houd vooral de evenementen in jouw interessevelden in de gaten!
Kleine freebies of producten kunnen leiden tot grotere klussen. Een voorbeeld van Linda: zij tekent Floris the Frog, een door haar zelf ontworpen kikker, in allerlei situaties. Op diverse beurzen (bijvoorbeeld Dutch Comic Con) is een stand te vinden met haar en haar producten. Een klant die al vaker iets bij haar gehaald had, vroeg haar op een gegeven moment om een hele speciale illustratie, een met Floris, om zijn aanzoek te kunnen doen. Kleine stapjes kunnen leiden tot grotere klussen. Je hebt bijvoorbeeld wel eens coaches die een vrijblijvend gesprek van een half uur aangaan om te kijken of het klikt en of zij je kunnen helpen. Mensen moeten je kunnen vertrouwen, je (beeldend) werk kennen. Bied je elke keer goeie kwaliteit? Het kan best 'eng' zijn om een opdracht te geven, ook opdrachtgevers gaan een risico aan. Vaak duurt het een tijd, moet men je werk vaker hebben gezien, voor ze tot een koop of opdracht overgaan. Dat is oké, en daar kun je op inspelen. Grote creators hebben een aardige fanbase en zijn hun fans ook heel dankbaar. Ter afsluiting nog een drietal opmerkingen: 1. Ik raad gratis pitches en wedstrijden zéér streng af. Mis je dat type verhalen hierboven? Ik ken vooral wanpraktijken bij wedstrijden, en heb genoeg verhalen van collega's over bijvoorbeeld Hoofdkraan. Potentiële opdrachtgevers willen voor een prikkie op de eerste rang zitten en mensen bieden wanhopig onder. Dat kan de kwaliteit en de sector toch niet ten goede komen? Ik ken geen professionele illustrator die daar wel eens een fatsoenlijke klus uit gehaald heeft. Jij moet jezelf als leverancier zelf serieus nemen. Er moet ook ruimte zijn voor jouw voorwaarden. 2. Ga eens na wat de customer journey is van jouw (potentiële) klant. Hoe komt iemand bij jou terecht? Hoe kan die een aanvraag indienen, en wat ervaart diegene tijdens zo'n traject? Elke keer dat degene moeite moet doen, is dat weer een stap of drempel. Bedenk hoe jij zou willen worden behandeld en maak het zo gemakkelijk mogelijk voor iemand om jou in te schakelen. Bijvoorbeeld vertrouwen opbouwen, een duidelijke website, gemakkelijk in de communicatie etc. 3. Ter relativering: het is helemaal oké als je niet uit elke aanvraag een klus haalt. Een aanvraag is een soort kennismaking. Kan jij dit, wat ik zoek? Passen de voorwaarden en je beschikbaarheid? Een groot deel van mijn aanvragen gaat niet door. Liever dat je een paar goed bij jou en je vaardigheden passende, fatsoenlijke klussen hebt, dan de hele maand door kleine rotklusjes waar jij niet gelukkig van wordt en waar je ook niet van kunt leven. Durf nee te zeggen, ook als je eigenlijk staat te springen om opdrachten. Een opdracht komt ook veel beter tot diens recht bij een beeldmaker die er oprechte interesse in heeft en er graag mee aan de slag gaat, en daar ook de tijd voor kan nemen. Heb je hier wat aan gehad?
Mijn blogs zijn vrij toegankelijk. Als de informatie in deze blog voor jou van toegevoegde waarde is geweest, wil je dan overwegen een donatie te doen? Elke gift is welkom en maakt het voor mij mogelijk om vaker lange, inhoudelijke blogs uit te werken. Je mag zelf beslissen hoe groot de gift is.
Misschien vind je dit ook interessant:
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
Onderwerpen
|
