Help de top aan de vrouwen / vrouwen aan de top

3/7/2015

Morgen, zondag 8 maart, is het weer Internationale Vrouwendag. Inmiddels de editie van 2015. Vrouwen worden gerespecteerd. Top. Alles top, zou je zeggen.

Even een vermaning: ik ben geen fanatieke feminist. Natuurlijk zie ik de goede ontwikkelingen van de laatste tientallen jaren (en daarvoor) ook wel in. Een stiekeme ontboezeming: ik noem mijn bedrijfje wel permanent een eenvrouwszaak in plaats van een eenmanszaak. Schijt aan die weerbarstige benaming van de rechtsvorm.

En: genderstereotypering is zó premillenniumwisseling. Dat kan echt niet meer. Vrouw, man, iets daar tussenin of erbuiten, het zou geen verschil moeten uitmaken qua egard, behandeling, professionaliteit en kansen. Waarom bestaan die ongelijkheden er anno 2015 dan nog wel, zeker met betrekking tot topfuncties?

Zelf kom ik uit een gezin waarvan de ouders nog steeds bij elkaar zijn. Dat is schijnbaar ook "een ding" nu er steeds vaker mensen scheiden en er meer en meer eenoudergezinnen ontstaan. Pap begon minder te werken toen mijn oudere broer geboren werd. Terwijl mijn broer en ik opgroeiden werkte pap altijd part time (naast zijn eigen hobbybedrijfje) en mam full time. Soms keken mensen wel eens raar als ik dat vertelde. Zo raar is het toch niet?

Maar stiekem is Equal Pay Day dit jaar nog op 14 april. Wattes? Dat is de dag in het jaar waarop vrouwen de mannen bijgehaald hebben bij gelijk werk. Dat wil zeggen: voor wat een man verdiend heeft in heel 2014, moet een vrouw heel 2014 én nog tot en met 14 april 2015 werken. Dus nog 3,5 maand extra. Gemiddeld verdient een vrouw nog steeds minder dan een man, ook al wordt het tegenwoordig gelukkig steeds vaker geaccepteerd en gewaardeerd dat vrouwen een traditioneel als typisch mannenbaan gezien hebben, en er ook steeds meer mannen zich vrij voelen om "vrouwenwerk" te doen.

Het CBS kan heel mooi zeggen dat mannen en vrouwen vergelijkbare kansen hebben op een topfunctie, maar verliest daarbij in het oog dat het nou eenmaal de vrouwen zijn die biologisch gezien zwanger kunnen worden. Het is fijn om te weten dat wanneer vrouwen full time willen werken, die kans gelijk is. Maar jammer dat vrouwen het "echt moeten willen", alsof willen alles is. Het maatschappelijke verwachtingspatroon is nog stééds dat de vrouw moeder wordt en een stapje terug zet bij de geboorte van een kind. Een uitbreiding van het vaderschapsverlof deed iets meer dan een jaar geleden aardig wat stof opwaaien. En ook al is het eigenlijk verboden, het komt nog steeds voor dat er bij vrouwen (nauwelijks bij mannen) tijdens sollicitatiegesprekken gevraagd wordt naar een eventuele kinderwens.

Graag wil ik afsluiten met een verwijzing naar Gerdi Verbeet. Niet alleen een voorbeeld qua autoriteit en wijsheid, maar ook een warme en aardige vrouw (en ik ben zwaar jaloers op haar backstage-toegang tot Artis). Zij opende afgelopen dinsdag de DWDD-uitzending door aandacht te vragen voor het gebrek aan vrouwen in topfuncties. Geschikte vrouwen zijn er genoeg. Zoek je er een voor je vacature? Neem dan contact op met Gerdi. Of vraag eens rond bij verschillende vrouwennetwerken. Help de top aan meer vrouwen! Het is potverdorie 2015.