Expositie opbouwen in een week

9/6/2014

Oké. De titel klopt niet helemaal. Het gaat eerder over een week en één dag. Maar, hè. Hè. Ja. En we hoefden niet te zorgen voor de promotie en het vastleggen van de locatie en dergelijke andere organisatorische kanten van een expositie opzetten, alleen een bijdrage te leveren door middel van een werk. Oké, dat waren de huishoudelijke mededelingen.

Als start van het nieuwe (en voor mij hopelijk laatste) academiejaar werden de tweede- en vierdejaars studenten Animatie en Illustratie gevraagd om binnen anderhalve week een project te maken voor het BUT Film Festival. Anderhalve week. Voor iets dat geëxposeerd zou worden. Eh. In dit blog beschrijf ik mijn ervaring en de stappen in het creatieve proces van mijn projectpartner en ik om binnen zeer korte tijd iets neer te zetten.

Voor jullie die het BUTFF (afkorting is grappiger hardop) in Breda niet kennen: BUT staat voor B-movie, Underground & Trash. Een speciale categorie, zullen we maar zeggen, waarbinnen "fout" niet bestaat en waarbinnen op geheel eigen wijze een schop gegeven wordt tegen de reguliere bioscoopfilms. Tijdens het festival zijn niet alleen films te bekijken maar kan men ook een expositie bezoeken met beeldend werk, performances en muziek. Een inleiding op het gedachtegoed van BUT werd ons op maandag gebracht door Jeroen de Leijer en door Dorien (van het BUTFF).

Alles wat te zien en beleven valt is het resultaat van enthousiasme, experiment en ervaring (oké, die laatste term past er niet supergoed bij, maar alles in dienst van de alliteratie, hè). Eerlijkheid gebiedt te zeggen: die enthousiasme ontbrak mij ietwat in het begin. Bloed, zombies en pornografische uitglijders; nou niet bij uitstek onderwerpen die bij mij of mijn werk passen. Daarnaast stond er een vrij korte periode voor dit project, en ontbrak het vanuit de opleiding hier en daar aan informatie en organisatie. In eerste instantie ging een passend idee bedenken bij het thema "Brains" niet echt van het spreekwoordelijke leien dakje. Mijn projectpartner Annelies (check haar werk hier) en ik zijn nu vierdejaars en de tijd om jezelf als maker te onderscheiden begint. De vraag was dan ook: in hoeverre kunnen we dit project naar onszelf toetrekken op een dergelijke manier dat het wel nog binnen het festival en de expositie aldaar past, maar zonder dat we met tegenzin aan iets werken waar we het niet mee eens zijn?

Aangezien we allebei de natuur als onderwerp wel interessant vinden, besloten we daar iets mee te doen. Tijdens het brainstormen kwamen nog een paar andere ideeën langs, en keken we rond of er nog andere duo's waren die met ons wilden samenwerken, maar beide acties waren niet echt vruchtbaar. Zodoende besloten we met z'n tweetjes aan iets te gaan werken. Die eerste middag gingen we meteen langs bij de Nieuwe Veste (Centrum voor de Kunsten) om op locatie naar de situatie en mogelijkheden te kijken. Daar zagen we dat het niet alleen mogelijk is om een deel van een muur te gebruiken, maar ook een stukje van de trap in te zetten. Wel moesten we rekening houden met een grote kast, andere exposanten en grote ramen die uitkijken op het binnenplein.

Met nog geen concreet plan van aanpak in het achterhoofd kwamen we de volgende ochtend terug op school om een concept en uitvoering uit te denken. Naast ons in het lokaal zaten nog een paar groepjes die, geheel in hun recht, uitgebreid aan het brainstormen waren, alleen, helaas, nogal luidruchtig. Toen mijn projectpartner en ik elk voor een computer waren geïnstalleerd en wat voorbeelden opzochten, vormde zich langzaam een idee. Nog niet helemaal uitgewerkt, maar de basis was er: we wilden iets doen met de mooie maar ook met de vieze kant van de natuur, als gedachtes die dan ontspruiten aan een hoofd of schedel. Hierover hebben we nog even gespard met de begeleidende docentes en kregen we een paar tips over het extreme opzoeken, de vieze richting op. Die tips namen we mee in zover het binnen ons plan paste.

Bij het exposeren van een werk is niet alleen de inhoud van belang maar kun je ook leuke dingen doen met de vorm. Nu hielden wij het nog vrij plat, door te projecteren op een plat vlak. Daarnaast bedachten we iets leuks te doen met de trap: als je die oploopt komen de maden (die een belangrijke rol krijgen in de projectie) je al tegemoet. Ze hangen namelijk boven je, aan visdraad. Na even te hebben nagedacht over het materiaal, kozen we ervoor om deze met klei te maken. Niet het ultieme materiaal, aangezien dat vrij hard en broos kan worden, maar voor deze tijdsspanne en bijbehorend budget een prima keus.

Geheel in lijn van het type lowbudgetproducties dat op BUTFF te zien is, hebben wij het grootste stuk materiaal (het paneel) gratis kunnen halen uit een kelder met oude meuk. Daardoor weer een onbekend stukje van onze academie ontdekt. Het paneel was lekker groot en nog in prima staat, zelfs aan één kant al wit - wat erg handig is als je er overheen gaat schilderen en projecteren. Bij projectie (zeker bij videomapping) moet je rekening houden met de ondergrond omdat die invloed heeft op hetgeen eroverheen komt. Annelies ging schilderen en kleien, ik animeerde de projectie. Prima taakverdeling, als je het mij vraagt. Ja. Vraag dan.

Maandag 1 september begonnen we 's ochtends aan het opbouwen van de expositie op locatie. Toen bleken we toch nog een rol duct tape nodig te hebben, en had ik blijkbaar een foutje gemaakt tijdens het animeren. Nog zoiets: het verplaatsen van onze grote houten plaat van de academie naar Nieuwe Veste. De plaat was net iets te breed om in de auto van de behulpzame docente te passen. Auw. Gelukkig stond er niks van belang op die zijkanten dus kon er wel aan beide kanten 4 cm af.

Alle studentenbijdragen werden gejureerd door de organisatie van BUTFF en tijdens de opening van de expo werd er een studentenaward uitgereikt aan het "BUTste" project. In het winnende groepje zaten o.a. mijn klasgenootjes Eline Krus, Annemieke Rodenburg en Eileen Boeijkens. Ze hadden een installatie gemaakt met een albino broccoli, bloemkool en bloed. Beetje vreemd maar leuk! En zeker BUT. We zijn redelijk tevreden over ons project maar hadden wel ingeschat dat het niet héél erg BUT is. Weer een leerzame ervaring erbij!

Het BUT Film Festival is nog tot en met morgen, 7 september 2014, te bezoeken.