 Zo nu en dan laat ik in deze rubriek VIEW een beeldmaker aan het woord over diens vak. Deze keer: Abe Borst. Vakgebied: strips en illustratie, infographics Interesses: wetenschap, koken, (moes)tuin Eigenschappen: ambitieus, sociaal, empathisch Web: squabe.nl Hoe ben je aan de naam Squabe gekomen? Het was een bijnaam op de kunstacademie, zo noemden vrienden mij. Ik ben begonnen met dagboekstripjes onder die bijnaam te gaan publiceren, en die is blijven plakken. Ik zie het als samenvoeging van Abe en square: ik maak veel strips en strips zitten in hokjes. Ik vind het nog steeds een leuke naam omdat ik veel inspiratie krijg uit mijn vrienden. De mensen om je heen zijn belangrijk. Ik heb in Zwolle gestudeerd, ben begonnen bij Illustratie maar ik mocht overstappen naar de nieuwe opleiding Comic Design. Ik was 50% van de eerste lichting, haha. Afgestudeerd in 2012.  Wat waren je eerste klussen? De eerste grote opdracht was een live klus. Toen dacht ik, “ah dat gaat blijven stromen”, haha. Maar je moet vindbaar zijn. Één klus is geen belofte tot meer klussen. De eerste wat vastere opdracht was voor Kidsweek, samen met Ype Driessen (van Fotostrips). Kidsweek is een hele leuke krant voor kinderen. We hadden eerst een idee van een verhaal waarbij de ouders altijd op vakantie waren, en de kinderen een beetje losgeslagen waren. Deze werd afgekeurd, omdat het niet wekelijks te volgen zou zijn. Het werd Zoo&Zo. Het idee was eerst heel erg basis, maar door eraan te werken is het echt gaan leven. Je kan de strip elke week lezen, hoeft niet 'bij' te blijven. Het loopt al ruim vijf jaar ongeveer. Dat werkt heel motiverend, want die moet wekelijks gemaakt worden. Ook het opbouwen naar een boek is heel tof. En dat werpt ook vruchten af. Veel kinderen die het lezen, heel leuk die erkenning, ook herkend worden als de maker, haha. Bijvoorbeeld in een bieb, ik mocht live tekenen bij een verhaal dat werd voorgelezen. Toen werd ik aangekondigd als 'de tekenaar van Zoo&zo'. Sommige kinderen wilden zelfs een handtekening. Je weet niet altijd wat je werk dóet als je publiceert. Heel tof en inspirerend als je dan feedback krijgt. Ype doet het schrijfwerk. Hij is een geweldige schrijver. Ik merk een constante stijgende lijn in zijn oeuvre, ik leer er ook veel van om zijn scenario's te tekenen. Het is toegankelijk, maar verliest niets aan niveau, aan inhoud. We zijn al een tijdje aan het kijken en er is nu genoeg voor een tweede album. Dat willen we binnenkort uitgeven. Het komt eraan, we hebben een uitgever gevonden. Nu nog de tijd ervoor vinden, naast alle andere projecten waar we mee bezig zijn. Hoe beschrijf jij je werk meestal? Ik ben nog op zoek naar de juiste term. Voor mijzelf geldt: stripmaker is een beroep. Mensen hebben heel snel een idee bij “strips”. Maar mijn begrip van “strips” is ruimer dan dat van de gemiddelde persoon. De meesten zien het medium als iets wat grappig móet zijn, men denkt alleen aan Donald Duck of Suske en Wiske, terwijl het medium veel breder is. Welke term gebruik ik naar buiten toe zodat het voor iedereen duidelijk is? Strips kun je gebruiken om informatie over te brengen, verhalen te vertellen. Ik wil me meer richten op de zakelijke markt. Bijvoorbeeld “informatie in kaart brengen”. Strips zijn daar geschikt voor, maar mensen denken vaak niet gelijk aan strips. Ik mocht bijvoorbeeld uitleggen wat voor ruimte-onderzoek is gedaan met Rosetta Space Craft, voor een groot publiek. Dat was voor de ESA – European Space Agency –, heel leuk om te doen. Ik ben ooit begonnen met biochemie en vind wetenschap interessant. Uitzoeken wat belangrijk is, dat vind ik tof om te doen – data zó aan te pakken dat het aantrekkelijk wordt voor mensen om die tot zich te nemen.  Samen met een vriendin heb ik Smikkelen & Smullen gemaakt. Dit is uitgegeven bij Syndikaat. Het zijn allemaal eigen recepten, gerechten die wij lekker vinden. In duidelijke stappen, met humor ertussen. Dan ben je ook bezig met strips en informatie. Het is heel leuk om te maken, maar ook om alles op te eten. We zijn daarmee op tv geweest, bij De nieuwe lekkerbek met André van Duin. Die heeft het voorgelezen tijdens de uitzending (aflevering drie). De samenwerking was met Esther van de Bund. In eerste instantie hebben we de beelden op Facebook gepubliceerd, maar we vonden het ook leuk om in het boek genoeg te hebben voor de mensen die alles op Facebook al kenden. Dat er iets nieuws in te vinden was. We willen misschien weer nieuwe receptenstrips gaan maken, maar dan ook even nadenken over hoe we het beter aan zouden kunnen pakken. Maar eerst hebben andere zaken prioriteit. Als maker wil ik soms te veel en moet ik keuzes maken. Het beeld wordt samen gemaakt. In het begin van de strips hebben we gezocht naar de juiste samenwerking. Esther en ik zijn twee hele verschillende tekenaars. Het smelt samen tot één creatie. Esther werkt esthetisch, ik meer functioneel. Ik vind het wel knap hoe we tot één stijl zijn gekomen samen. We hebben ook veel van elkaar geleerd. Ik ben ook in eigen werk vooruit gegaan: “oké, het is functioneel, het werkt, hoe kan het nu mooier?”. En zij: “dit is een mooie tekening, maar wat wil ik ermee vertellen?”. Haar werk is veel duidelijker geworden. Samenwerkingen zijn leerzaam, kan ik elke artiest aanraden. Niet elke samenwerking werkt; er moet wel een bepaalde chemie zijn. Ben jij ook een professioneel beeldmaker en lijkt het je interessant een keer in deze rubriek aan het woord te komen? Mail me via info(at)neetje.nl en dan kunnen we kijken of we een interview kunnen inplannen. Ik probeer de diverse disciplines een beetje af te wisselen.
Misschien vind je dit ook interessant:
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
Onderwerpen
|
