 Misschien heb je meegekregen dat men in Rotterdam inmiddels weer een stapje verder is in het vormen van een college. Vooral Leefbaar Rotterdam sprak veel over het ongenoegen dat zij (de grootste partij in Rotterdam) inmiddels uitgesloten zijn van deelname. Het Algemeen Dagblad schreef een uitgebreide reconstructie van hoe de onderhandelingen zijn verlopen; wie verraadde wie, wie heeft het goed gespeeld en welke kant gaat het op? Hierbij mocht ik een illustratie tekenen die op zaterdag 9 juni lekker groot in de krant kwam. In overleg met de beeldredacteur Paul Rab besprak ik eerste ideetjes. Met het concept van een pokergame kon ik zeker wel wat, en ik sloeg aan het schetsen. Al gauw kwamen er bij mijzelf verschillende vragen opborrelen: we hebben weliswaar drie hoofdrolspelers die nu aan tafel zitten (Karremans van de VVD, Bokhove van GroenLinks, en De Langen van het CDA), maar wat waren hun onderlinge relaties? Binnen pokeren heb je allerlei concepten als "all-in gaan", "folden", valsspelen met kaarten in je mouw etc. (zie voor meer mijn kleine mindmap in de schets), maar ik wist nog niet precies hoe het allemaal zat.   Meestal is het zo dat een krant met relatief korte deadlines werkt, je wilt immers dicht op de actualiteiten zitten. In dat geval ontvang ik veelal een samenvatting of korte briefing van het idee erachter, terwijl een of meerdere journalisten de tekst nog uitwerken en verfijnen. Ik heb dan dus nog niet de hele tekst tot mijn beschikking. In dit geval was het wel handig om even alle nuances te kunnen bespreken. Via de beeldredacteur nam de verslaggever contact met mij op en konden we mijn en zijn ideeën even doornemen, zodat de illustratie niet alleen een leuk plaatje werd, maar ook inhoudelijk goed aan zou sluiten bij het stuk. Zo heb ik Eerdmans van Leefbaar uiteindelijk niet bij de uitsmijter getekend zoals de meneer van Denk, maar staat hij achter Karremans van de VVD. Eerdmans mocht namelijk eerst wel meedoen, maar hij heeft zijn kaarten verspeeld en kon nu alleen nog maar meekijken (en zich daarover ergeren). Ik ben altijd eerlijk in het meedenken. Ook als iemand een idee heeft voor een (onderdeel van een) illustratie waarvan ik dankzij mijn ervaring inmiddels wel weet dat het niet zou werken; geef ik dat gewoon aan. Natuurlijk staat de wens van de opdrachtgever altijd centraal maar soms helpt het ook als ik dan meedenk in wat béter werkt in plaats van dat ik alleen maar andermans ideeën uitvoer.
Na de eerste schets zocht ik passende kleuren erbij en koos voornamelijk het groen van een pokertafel als kleur. Voor de stijl heb ik een speelse vormtaal verkend, met een beetje jaren vijftig-invloeden (zoals de animatieserie the Jetsons), wat me wel leek passen bij het onderwerp. Hierdoor kon ik er een mooi illustratief geheel van maken zonder dat ik de hoofden van alle politici zo moest versimpelen dat ze niet meer herkenbaar zouden zijn. De eerste persoon die ik hierin uitwerkte was Paul Rosenmöller, een van de informateurs, die als dealer aan tafel zit (en Paul Duisenberg, de andere informateur, komt in beeld als ober). Hij heeft met zijn krullen, neus en kin echt een geweldig hoofd om te tekenen.   Stap voor stap werkte ik alles en iedereen uit (eerst de personen, daarna de tafel en voorwerpen). Vaak werk ik voor redactionele illustraties in een combinatie van analoog en digitaal, maar in dit geval heb ik voor de uitwerking uitsluitend met Adobe Photoshop gewerkt (en mijn Wacom-tablet natuurlijk). Elke kleur zat in een aparte laag en ik kon nog een beetje spelen met de verhoudingen. Ook zocht ik naar een interessante vlakverdeling door het kader schuin af te snijden. Zo volgt de rand nu wat het licht uit de lamp raakt. Wel heb ik uiteindelijk twee versies aan de redactie geleverd; een met de witte achtergrond leek me handig voor in de krant zelf, zodat er gespeeld kon worden met de kolommen, en een met een groene achtergrond, mocht dat handiger zijn voor online gebruik.   Bijna altijd als ik een illustratie oplever, is dat het voorlopige eindresultaat, en mag de opdrachtgever nog laatste kleine feedbackpuntjes doorgeven. Nu had ik deze illustratie ruim voor de deadline af, dus dan kan het zeker. Hierin nam ik bijvoorbeeld nog mee dat het haar van Karremans wat blonder kon. Ook mocht Barbara Kathmann van de PvdA toch iets meer aanwezig zijn dan ik haar eerst had getekend (als silhouet). Geen probleem, zo gedaan, en het eindresultaat was afgeleverd. In het weekend van 9 en 10 juni was ik toevallig zelf in Rotterdam, bij het congres van de Jonge Socialisten, waar ook o.a. Ahmed Aboutaleb, de burgemeester, sprak. We mochten hem allerlei vragen stellen en veel daarvan gingen over de huidige onderhandelingen. Dat zijn momenten waarop ik het leuk vind dat ik me met mijn werk als rechtbanktekenaar en redactioneel illustrator zo middenin de actualiteiten beweeg. Inmiddels heb ik voor de Rotterdamse editie van het AD al vier illustraties mogen maken (ongeveer eentje per maand de laatste tijd dus) en het zijn altijd fijne, maatschappelijke thema's. Klik hieronder op de afbeeldingen als je meer wilt zien van de redactionele illustraties voor deze opdrachtgever. Mocht je het artikel willen lezen, kan dat hierrrrr.
Misschien vind je dit ook interessant:
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
Onderwerpen
|
