Bezoek aan Royal Talens met Fiep Westendorp Foundation

6/14/2017

Afgelopen donderdag bezocht ik, samen met een hele rits collega-illustratoren en sympathisanten van het creatieve vak, Royal Talens in Apeldoorn. Hierboven zie je de inhoud van de superleuke goodiebag die we naderhand meekregen. Het was naast een inhoudelijk sterke en leerzame dag, ook een gezellige!

Aangezien ik Fiep Westendorp Illustrations volg op Facebook, kwam begin mei een bericht voorbij met de aankondiging van dit event. Een bijeenkomst voor professionele illustratoren; altijd leuk. Dus meteen gedeeld met allerlei collega's. Al snel waren alle kaartjes uitverkocht.

Wist jij dat er ontzettend veel teken- en schildermateriaal wordt gemaakt in Nederland? Specifieker: Apeldoorn? Ik tot afgelopen maand niet, hoor. Zelf ben ik alleen nog in Apeldoorn geweest voor de aapjes in de Apenheul, en weet ik dat mijn verzekeraar er zit. Echter had ik nooit gedacht dat zoveel van de materialen die ik op dagelijkse basis gebruik van Talens zijn. Of eigenlijk Royal Talens; een relatief klein bedrijf dat aan de hele wereld levert. Een vrij kleine multinational, zoals de mevrouw die ons de rondleiding gaf, het ook wel noemde. Het Experience Center (lekker luisteren terwijl je omringd wordt door een droomwinkel) en de fabriek waren het decor van deze dag.

Binnenin de fabriek mochten er helaas geen foto's worden gemaakt, maar hieronder wel een foto van de buitenkant plus een aantal schetsen die ik tijdens de bijeenkomst maakte. Nee, dat betekent niet dat ik mij verveelde; tekenen helpt juist om goed op te kunnen letten. En ik kon gelijk weer even oefenen in ter plekke realistisch mensen natekenen, want de dag erna had ik weer een rechtbanktekenklus voor het AD. Maar daar komt later een blogje over.

Mocht je het werk van Fiep Westendorp niet kennen (kan dat?): het bekendste is ze geworden door haar werk met Annie M.G. Schmidt samen; denk aan Jip en Janneke, Floddertje, Pluk van de Petteflet. Afgelopen december zou Fiep 100 zijn geworden, als ze nog leefde, en in het kader daarvan zijn er de laatste tijd allerlei activiteiten georganiseerd door de Fiep Westendorp Foundation. Doordat zij nu de licenties beheren kunnen ze bijvoorbeeld beginnende illustratoren ondersteunen, exposities, lezingen en andere evenementen organiseren en in het algemeen zorgen dat het werk van Fiep goed terecht blijft komen. Denk qua inkomsten bijvoorbeeld aan de talrijke producten met illustraties van Jip en Janneke die je bij de HEMA kunt kopen.

Aangezien de groep te groot was om allemaal tegelijk in de fabriek te mogen, splitsten we in tweeën. Ik zat bij dat groepje dat eerst een lezing had, van vormgever (hij noemt zichzelf geen illustrator!) Max Kisman en Drs. Gioia Smid, artistiek directeur van Fiep Amsterdam en conservator van het werk van Fiep. Het werk van Max kende ik ook al redelijk; het is goed herkenbaar dankzij het gebruik van simplistische vormen en het spelen met negatieve ruimte. Wat ik niet wist is dat hij vanuit het grafische is begonnen en ook allerlei animaties heeft gemaakt. Hij nam ons mee langs verschillende fases van zijn werk, en benoemde bepaalde sleutelwerken.

Tijdens het verhaal van Gioia Smid maakte ik de doodle hier linksonder. Terwijl zij vertelde over het werk van Fiep, tekende ik verschillende elementen en vormen uit de presentatie na, tot één warboel van lijnen en vlakken. Niet dat de presentatie een warboel was overigens; we konden het erg goed volgen en ik vond het bijvoorbeeld best leuk om te zien hoe Fiep met de beperkingen van bepaalde technieken om was gegaan. Maar in twee of drie kleurlagen kunnen werken, dat probeer ik me zelf tegenwoordig wel eens op te leggen, maar vroeger kon dat gewoon niet anders. Of ze kon niet te veel details gebruiken omdat desbetreffende tekening vrij klein in de krant kwam. In andere tekeningen vond je wel weer speelse details, maar alles blijft duidelijk herkenbaar als van de hand van Fiep. Meer informatie is te vinden in het boek Blikvangers.

Mariska Kiewiet de Jonge, brand manager van Sakura, een van de wat minder bekende merken binnen Talens, kwam daarna wat vertellen over de diverse lijnen en nieuwe producten. Ze liet bijvoorbeeld een filmpje zien waarbij een tekenaar ontzettend veel stipjes zette met een van de fineliners, dat uiteindelijk een portret vormde, en vertelde hoe Sakura wel vaker met creatieven samenwerkt, met als recent voorbeeld een Nederlandse manga-tekenares. Naderhand konden we allerlei diverse stiften uitproberen; de doodle hier rechtsonder is daarvan het resultaat. Ik kreeg spontaan zin om weer vaker op zwart te werken (wat alleen kan als je materiaal dekkend is). Iedereen kreeg ook wat leuks van Sakura mee in de goodiebag. Die ga ik binnenkort eens uitgebreid testen.

In de fabriek kregen we niet alleen te zien hoe verf gemengd wordt, en hoe alles verpakt wordt, maar kregen we ook uitleg over de chemie erachter. Ik heb op de kunstacademie nooit het verschil geleerd tussen pigmenten en kleurstoffen, of bijvoorbeeld wat een kleur transparant maakt, maar het was allemaal best interessant. En aangezien ik nooit met olieverf werk, wist ik daar ook niet zoveel over, maar de mevrouw legde alles heel duidelijk uit. Een nieuw product van Talens is de acrylic ink; dat is het kleine gele potje met een pipetje rechts op de foto van de goodiebag; een gepigmenteerd alternatief op Ecoline.

Gert Gerrits van de BNO sloot af. Organisaties zoals de BNO, maar ook de vakbonden (zelf zit ik bij FNV) doen goed werk. Je kan er o.a. terecht voor juridisch advies, portfolio-avonden of inspiratiesessies, en men onderhandelt collectief met bijvoorbeeld grote opdrachtgevers en de politiek. Creatieven verenigen zich doorgaans niet zo veel, maar dan kun je ook niet verwachten dat er iemand voor je (werk) opkomt.

Bij een evenement als deze vind ik het altijd leuk om vakgenoten te ontmoeten. Te horen hoe zij dingen aanpakken, wat zij maken; toch altijd net wat anders dan wat ik doe. Ook al ben je technisch gezien allemaal een eigen bedrijf, en dus concurrenten, zie ik men liever als collega's. Iedereen doet wat anders, heeft andere kwaliteiten, en je helpt niemand als je maar zo laag mogelijk met je prijs gaat zitten. Op de terugweg nog in Utrecht met een paar van deze collega-illustratoren lekker uiteten geweest, als afsluiting van een volle maar leuke dag.