Elke week laat ik in deze rubriek een beeldmaker aan het woord over haar of zijn vak. Deze keer: illustratrice Freddie Wauters. Vakgebied: illustratie Interesses: mode, producten, muziek Eigenschappen: stoer, vrouwelijk, urban, commercieel Web: www.freddiewauters.com Hoe zou je je eigen werk omschrijven? In mijn scriptie heb ik over branding en marketing geschreven, en over hoe ik mijn werk zie. De woorden die ik er graag aan koppel zijn: jeugdig, stoer, fris, clean, maar ook real, speels en vrouwelijk. Dat zijn er een heleboel. Ik teken veel vrouwtjes, maar niet zo zeer op een sexy, ordinaire manier. Voornamelijk visuele versiering. Er zit vaak geen diepere, metaforische betekenis achter mijn werk. Aan de ene kant koppelen mensen er snel feminisme en emancipatie aan, maar dat is niet wat ik bedoel. Ik zie mijzelf wel als iemand die wil laten zien dat vrouwen power hebben. Dat het niet alleen voor het mannelijk oog is, alles behalve, maar ook voor vrouwen zelf. Het is niet commercieel zoals in het algemeen voor kranten of hele specifieke magazines. Voor nu ben ik voornamelijk nog met mijn eigen werk bezig. Ik wil wel die modekant op, waar je op een bepaalde manier commerciëler voor moet gaan werken, bijvoorbeeld voor merchandise. Voor mijn afstuderen heb ik een lookbook gemaakt, als prototype. Als ik het echte lookbook af heb wil ik het opsturen naar bijvoorbeeld VICE, en de mode-afdeling ervan, iD, en andere magazines, bijvoorbeeld de Elle. Ik kijk zelf altijd naar VICE, en volg blogs als Fucking Young, uit Spanje, meer modegericht. Ik koop bijna geen magazines, behalve sneakerrelated, haha, maar volg heel veel online van mensen en bladen die ik interessant vind. Wat voor opdrachten zou je willen doen? Tijdens mijn stage heb ik tijdens een opdracht met creatief collectief Leyp uit Rotterdam, de muren verzorgd voor een PRO-winkel in Amsterdam, met stickers. In samenwerking met winkels werken vind ik leuk, dat heb ik bijvoorbeeld ook met de schoenenwinkel Epic in Breda gedaan. Zijn gevel heb ik als illustratie uitgewerkt en om hem extra te laten knallen heb ik die op hout laten lasercutten. Dan snij ik het mooi uit en heb je het als een plaat, dat vind ik supertof om te doen. Dat probeer ik altijd te doen, dat is misschien wat ik bedoel met commercieel denken: ik denk bij alles wat ik maak na over hoe ik er een product van kan maken. Dat het niet alleen een illustratie op zich is. Voor mijn scriptie had ik ook case studies gedaan en vragen gesteld aan professionals. Ik had Laura Laine een vraag gesteld, dat is een illustratrice uit Helsinki, die had fashion design gestudeerd en geeft ook lessen in die richting. Zij ziet er niet uit als een standaard modemeisje. Ik vroeg haar of ze een tip had voor iemand zoals ik die vanuit een andere hoek komt maar zich wel op de mode-industrie zou willen richten. Wat ze zegt is dat hoe je kijkt naar fashion niet per se hoeft te zijn zoals de fashion nu is, en dat dat goed is. Dat jij als illustrator, door zo te denken, weer net iets anders bent en denkt dan de rest. Dat wil ik met mijn lookbook doen: kijken of het werkt. Als een van mijn afstudeerprojecten wilde ik graag iets maken dat ook echt gebruikt zou worden. Dat botste een beetje op school omdat het ging over mijn afstuderen. Ik wilde juist graag laten zien dat ik ook commercieel kon werken. Dus dit project was voor een vriend die in zijn keuken in Antwerpen hot sauce maakt, en ook op marktjes zijn sausjes verkoopt, onder de naam Hot Tokito. Daarvoor kon ik veel vrouwtjes tekenen. Omdat ik ook had gekozen voor image consumption als thema, wilde ik over-de-top beelden maken. Uiteindelijk is het iets minder schreeuwerig geworden maar door de lijnen is wel te zien dat het zo bedoeld is: image consumption gaat erover hoe beelden worden geconsumeerd, en sex sells. Je kan ook wel zelf bedenken dat een diepvriesmaaltijd geen driesterrengerecht gaat worden. Image consumption is geen slecht ding, maar een mooie visuele verpakking kan het product wel interessant maken. Zeker voor een product als eten of drinken moet je een aantrekkelijke verpakking hebben, anders gaat dat 'm niet worden. Tijdens die marktjes worden nu mijn beelden gebruikt en helpen ze hem om extra saus te verkopen: inpakpapier, een display, scale of hotness en een catalogusje met informatie over de smaken van de sauzen. Wat ik het leukste vond om te maken waren de vrouwtjes die rechtop kunnen staan. Er zit ook een vrouwtje bij met een bordje "Try me". Ik heb van tevoren wel een paar flesjes leeggemaakt om ze te proeven, haha. Wie is je doelgroep? Je hebt aan de ene kant mensen die je werk tof vinden, en mensen voor wie je werk maakt. Ik zie dat wel als twee verschillende groepen. Wat je potentiële opdrachtgevers willen, dat is niet per se je leukste illustraties; die zoeken soms een bepaald beeld. Ik zie mijn illustraties niet als standaard mode, maar iets meer underground, iets ruwer. Als ik denk aan "mijn doelgroep" dan denk ik aan mensen tussen de twintig en veertig jaar, die modebewust zijn, maar ook van humor in het werk houden en iets met een korreltje zout kunnen nemen. Je vader en je oom hebben beiden een drukkerij, heeft dat invloed gehad op je ontwikkeling? Mijn vader heeft een zeefdrukkerij en een beletteringsbedrijf, voor bijvoorbeeld stickers en auto's, en mijn oom heeft een papierdrukkerij: die maakt kranten, trouwkaartjes, babykaartjes, dat soort dingen. Het heeft absoluut invloed gehad. Als je zelf altijd een zeefdrukkerij tot je beschikking hebt, is dat iets mooi. Aan de andere kant: mijn pa is zo'n vakman, dat hij het soms een beetje overneemt als ik ga zeefdrukken. De laatste keer had ik vier lagen in mijn werk, vier kleuren, dat is mad veel. Dat moet eigenlijk heel precies, maar voor mij maakt een stukje overlap niet uit, dat is speels. Wat voor rol speelt typografie in je werk?
Dat is wel iets wat ik graag vaker wil doen. Het is ook een type werk dat bijvoorbeeld goed op shirtjes past. Als je kijkt naar het shirt dat ik voor Epic gemaakt zie je dat. Ik vind zoiets heel leuk om te maken. Wij zijn illustratoren, maar aan grafisch ontwerp zitten allerlei regeltjes, waar je je aan moet houden. Dat doe ik helemaal niet. Dat is misschien slecht, maar wel speels. Letters die scheef staan bijvoorbeeld. Ik zie typografie ook als een soort illustratie, wat ik wil inzetten in mijn werk: met tekst en beeld door elkaar heen werken, samenvoegen tot één ding. Het gaat ook om de teksten. Vroeger gebruikte ik altijd songteksten die ik hoorde in nummers. Ik heb boekjes vol met schetsen over muziek, haha. Ik ben nooit goed geweest met woorden maar ik kan dan met andermans tekst een schets maken, die als inspiratie gebruiken. Lyric videos vind ik ook wel cool. Dat is meer grafisch. Animatie vind ik supertof, maar daar wil ik nog een keer goed de tijd voor nemen. Illustratie en animatie gaat steeds meer richting elkaar. Dat wil ik nog wel eens een keer gaan doen. Waar wil je graag naartoe als maker? Als ik zou mogen dromen, zou ik net zoiets willen doen als Piet Parra: designs en shirts maken. Hij is Nederlands, komt uit Groningen, is een beetje een skater. Hij doet van alles en zijn werk is bekend. Het werk dat hij maakt is vrij commercieel, maar zijn kunst is ook te gebruiken voor zijn commercieel werk en zijn commercieel werk is ook te zien als kunst. Hij heeft zijn eigen stijl, en ik heb bijvoorbeeld een strandhanddoek met zijn beeld. Dat is wat ik heel graag zou willen doen: eigen werk maken, vanuit mijzelf en die als producten verkopen. Zo wil ik bijvoorbeeld ook meer in mijn webshop zetten. Ben jij ook een professioneel beeldmaker en lijkt het je leuk een keer in deze rubriek aan het woord te komen? Mail me via info(at)neetje.nl en dan kunnen we kijken of we een interview kunnen inplannen.
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |