Elke week laat ik in deze rubriek een beeldmaker aan het woord over haar of zijn vak. Deze keer: Esther Maliepaard en Egon de Regt, die samen het illustratie/animatiekoppel Enter or Escape vormen.
Vakgebied: illustratie/animatie Interesses: muziek, installaties, technologie, entertainment Eigenschappen: maatschappelijk geëngageerd, grappig Web: http://www.enteroresc.com
(EM staat voor Esther Maliepaard, ER voor Egon de Regt)
Vaporia from Enter or Escape on Vimeo.
Hoe begon en verloopt jullie samenwerking?
ER: Het eerste project dat we samen hebben gedaan was Vaporia, een concept voor een interactief verhaal. Dat was aan het begin van het derde jaar van de academie. Daaruit is ook wel gebleken dat we zoiets samen konden doen. En in het verlengde daarvan hebben we ook samen stage kunnen lopen bij studio Shosho in Rotterdam. EM: Het is niet zo van "jij doet dit", "ik doe dat". Jij bent bijvoorbeeld wat meer van het storyboard tekenen en ik wat meer van de mails sturen, het regelen en plannen maar voor de rest doen we alles samen. ER: Door de samenwerking en aanvullingen van iemand anders en diens stijl ga je anders naar je eigen werk kijken. En als je uit zo'n project komt neem je al die invloeden mee naar toekomstige projecten. Door samen te werken ontwikkel je op die manier ook je persoonlijke stijl. EM: Je kijkt dan met z'n tweeën kritisch naar je werk. Je moet natuurlijk wel een beetje loslaten wat je helemaal zelf zou doen, maar naar mijn ervaring wordt het dan alleen maar beter. Misschien ligt dat ook aan mijn eigen stijl. Ik heb ook niet echt het gevoel dat ik al een hele typische eigen stijl heb. Ik denk dat je met samenwerken alleen maar beter kunt gaan werken. Ook denk ik dat je toch wel op een eigen manier kan werken, ten opzichte van hoe iemand anders het zou doen. Ik zou zelf niet graag in een grote productie willen werken. Als je met iemand samenwerkt kun je daar nog samen uitkomen, als je dezelfde interesses hebt. Maar als iemand een goed idee heeft of een uitdagende opdracht klaar heeft liggen staan we altijd open voor verrassende samenwerkingen. ER: Je hebt dan meestal te maken met één art director. Mij lijkt het fantastisch om zoiets in een groot team te doen. In eerste instantie had ik ook mijn studie er zo op ingericht om zoveel mogelijke stijlen te kunnen hanteren. Dat was voornamelijk gunstig voor de markt, maar niet voor mijn eigen ontwikkeling. Uiteindelijk wordt het voornamelijk verwarrend omdat je zoveel kan; je weet dan niet echt wat je eigen ding is. Er zijn wel bepaalde herkenningspunten in mijn werk. In mijn redactionele illustraties of bij schetsen voor set design, daar zie ik het beste mijn stijl in terug zoals ik mijn eigen stijl zie. Een bepaalde lijnvoering, die heel erg mijn hand is, maar dat is allemaal vrij schetsmatig. In de videoclip die wij voor Splendid maakten is dat niet zo snel terug te zien, omdat dat op een bepaalde manier wel afwijkt. EM: Een eigen stijl is niet alleen hoe iets getekend is, maar ook hoe je iets bedenkt, welke grap erin zit. Als ik jouw illustraties bekijk dan denk jij er heel anders over na, kom jij op een andere manier tot beeld. Ik denk bijvoorbeeld wat meer in metaforen, jij werkt meer met personen. Daarin herken ik ook jouw aanpak.
Wat is er eigen aan de videoclip die jullie voor Longing for Your Love, van Splendid, hebben gemaakt?
EM: We hebben geprobeerd eigen simplistische vormen te bedenken; die wel makkelijk te animeren zijn maar wel nog speels, dus niet alleen maar grafisch zijn. We wilden het naast speels ook sferisch houden, met kleuren die bij elkaar passen. Die combinatie is wel iets waarin wij ons proberen te onderscheiden. ER: Als je het naast Vaporia legt, dan zit het sferische er nog wel in. Als je kijkt naar de vormentaal van Vaporia dan kun je er eigenlijk ook wel dingen uit halen die hierop lijken. Beetje skewed huisjes; een speelse vormentaal in het design: niet alles heel recht, meer schuine lijnvoeringen. EM: Ik vond dat zelf ook wel fijn. Eerst wilde ik alles netjes maken in Illustrator, dat een beeld precies gelijk was aan beide kanten. Als je dat loslaat, met de vorm speelt, dat vind ik veel leuker, minder frustrerend. ER: Het kleurenpalet vind ik ook wel ongebruikelijk, veel bruintinten. De onverzadigd lichte groene kleuren: alles is wel helder, maar ook een beetje viezig. Een beetje muddy, haha. EM: En het liefst ook getextureerd, met zelfgemaakte textures. Hoe verliep dat proces? Waaraan kun je afleiden dat het door jullie gemaakt is, buiten de visuele elementen? ER: Ik heb me bij de videoclip voor Splendid ook wel een beetje moeten inhouden, dat ik sommige dingen over the top wilde. EM: Egon wilde wat meer schunnige elementen erin, dat paste niet echt bij de tekst, haha. En ook niet bij de sfeer, dan wordt het té, terwijl het daar net te schattig voor is. ER: Je moet bij zoiets óf helemaal over de top gaan, of het nog wel clean houden. Er zitten wel nog hier en daar knipogen in. EM: We hebben zelf alles mogen beslissen, in het begin ook schetsen, storyboard en stijlvoorstellen laten zien. Die vond de band allemaal leuk, dat was fijn. ER: Ik weet nog dat ik best benieuwd was naar wat de band ervan zou vinden. De clip draait om een vrachtwagenchauffeur op de Nederlandse wegen, en de band zelf wordt al snel met het strand en de zee geassocieerd. Het voelde alsof we braken met hun identiteit, maar we wilden juist bewust hiervoor kiezen. EM: Juist omdat we het niet te cliché wilden maken. We hadden ook iemand op het strand kunnen nemen, maar dat was dan zo voor de hand liggend. Vrachtwagenchauffeurs zie je ook eigenlijk niet echt in clips, terwijl het een veelvoorkomend beroep is. Dat is misschien ook iets wat ons onderscheidt: dat we kiezen voor wat meer ongebruikelijke beelden, nadenken over situaties die je in eerste instantie niet zou kiezen. En juist ook om clichés in te zetten op een andere manier, zoals de bobbleheads in de clip. Hoe gaan jullie te werk bij het maken van beeld? EM: Wat dat betreft hebben wij allebei wel een heel andere aanpak. Ik werk veel met verschillende materialen door elkaar heen, Egon werkt wat meer digitaal. ER: Ja, als ik aan iets bezig ben, gebruik ik voor dat product meestal één medium. Ik ben niet heel erg van de collages of iets dergelijks. EM: Ik bekijk het materiaal vanuit het concept, in plaats van dat ik vanuit het materiaal kijk. Dat probeer ik ook wel eens, maar dan weet ik nooit wat ik moet maken. ER: Ik weet meestal, als ik een idee heb, dat vrij snel uit te werken op papier. Het gebeurt soms ook wel dat ik een tekening heb waar ik op door ga bouwen. Maar dat is ook het leuke aan animatie: er zit veel meer gelaagdheid in. Het is niet alleen één beeld, of één verhaal. Ook tijd, echt een verhaallijn die je ook als kijker moet kunnen volgen, je hebt te maken met sfeer; het komt op een heel andere manier bij elkaar omdat je er ook veel langer mee bezig bent. Omdat je ook veel op voorhand moet schetsen, maak je niet 'even snel' een tekening; er zit veel meer voorwerk achter. Ik denk dat dat ook wel iets is wat ik daar leuk aan vind. Het snel kunnen tekenen komt dan wel van pas in het beginstadium, maar je wordt wel uitgedaagd daarin door te gaan. EM: wat ik soms lastig vind bij een animatie om daar een goed concept in te verwerken. Met één beeld heb je vaak een pakkend, sterk concept; in meerdere beelden wordt het vaak heel uitleggend. Ik vind het daarom bij animatie meer een uitdaging om daar een sterk concept voor te bedenken dan bij illustratie. Bij stilstaande beelden kun je snel met een metafoor werken, bij een animatie moet je het verhaal interessant houden. ER: Je moet bij animatie de metafoor staande houden door een hele verhaallijn heen. Dat is ook een uitdaging; als je eerst niet weet of iets een metafoor is, om te kijken of het dan wel interessant blijft. Is het tegenwoordig nodig om ook te kunnen animeren als illustrator? ER: Nee, dat vind ik niet. EM: Ik denk dat als je een sterke illustratiestijl hebt, dat je je als merk kan neerzitten, dat mensen zien dat het een echte 'die' is, dat je daar wel mee uit de voeten kan. Ik vind het zelf leuk om heel veel verschillende dingen te kunnen doen, maar het is wel belangrijk je te kunnen specialiseren. ER: Je kan je op een bepaalde uitingsvorm richten, maar die kun je ook op verschillende manieren toepassen. Als jij een bepaalde tekenstijl hebt, kun je die gebruiken in animatie of in boekillustraties. Het is aan die illustrator zelf of hij of zij daarnaast nog wat met animatie wil doen . Wat wel zo is is, is dat mensen tegenwoordig veel meer vragen naar animatie omdat men het idee heeft dat iedereen alleen nog maar bewegend beeld wil. Maar misschien is het aan ons als illustratoren om uit te leggen dat niet voor alles bewegend beeld nodig is. EM: Ik vind het zelf irritant als je op een webpagina zit en er beweegt constant van alles. Ik vind het afleidend. Het eerste wat je dan denkt is: hoe krijg ik het weg? Het is wel leuk als je iets aan kan klikken en dat het dan beweegt. Dat vind ik wel interessant. ER: Je hebt natuurlijk ook de kans dat mensen dat niet weten of eroverheen kijken. Het blijft een soort van visuele insubordinatie op een website: het komt op in your face en grijpt je blik. Het ligt er ook aan wát er beweegt, dit kan subtiel zijn maar ook heel overdadig. Sommige bewegingen leiden af van het beeld. EM: Ik vind het niet nodig dat iets altijd beweegt; het bewegen moet voor mij wel een functie hebben. Dat is misschien een verschil tussen jou en mij; jij houdt wat meer van de sferische bewegingen, maar ik zou alleen het beeld laten bewegen als het iets bijdraagt aan de illustratie. Zoals bij de redactionele illustraties uit jouw persoonlijke afstudeerproject. ER: Ja, daar blijft de informatie maar komen terwijl je verder scrollt. Daar heeft beweging echt een functie.
Wat zijn jullie plannen voor de komende tijd?
EM: We vinden installaties voor festivals erg interessant, maar ook bijvoorbeeld attractie-ontwerp, voor theme parks. Je kan wel allemaal dingen bedenken en dingen voor jezelf maken, maar als je iets voor Mysteryland wilt maken moet je wel kijken of zoiets kan. We hebben anderhalf jaar geleden meegedaan met een ontwerpwedstrijd van Sziget; dat vond ik wel heel vet. Als je dan zo'n kunstwerk ergens in Hongarije hebt staan. We waren toen geselecteerd maar het is helaas toch niet doorgegaan. ER: Vaak als we 's avonds zitten te praten komen er ideeën naar boven voor korte gekke animaties, GIFjes of iets dergelijks. Misschien komt daar nog eens een serie van compleet weirde animaties uit, heel kort, dat lijkt me ook heel leuk om te doen. En we zijn nu ook veel nieuwe mensen aan het benaderen. EM: We willen ons echt gaan richten op samenwerken, kijken wat we samen allemaal kunnen bereiken. ER: We willen graag mensen meer laten zien van wat we kunnen. De clip voor Splendid is recent live gegaan, en ook opgestuurd naar onder andere de Berlin Music Video Awards en het Eindhovens Filmfestival, dus we zijn benieuwd of daar nog wat uitkomt. Hij wordt ook binnenkort vertoond bij het IMGLab, een Rotterdams initiatief. EM: Mijn persoonlijke afstudeerproject hield een postercampagne tegen straatafval in. Ik ben ook recentelijk met mijn posters langs geweest bij The Plastic Soup Foundation. Die hadden er interesse in en we zijn nu aan het kijken of ze die misschien willen gaan gebruiken. Ik zou het mooi vinden als dit project, dat ik voor buiten gemaakt heb, ook dan echt gebruikt wordt, naar buiten gaat.
Ben jij ook een professioneel beeldmaker en lijkt het je leuk een keer in deze rubriek aan het woord te komen? Mail me via info(at)neetje.nl en dan kunnen we kijken of we een interview kunnen inplannen.
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |