Gisteren (zaterdag 26 november) was het weer tijd voor een leuke modeltekensessie. Dit keer hadden we maar liefst vier (!) gekostumeerde modellen en een naaktmodel die poseerden in het thema Steampunk Army. Voor de mensen die zich niet zo met fantasy en fictie bezig houden: steampunk is een bepaald genre van fantasy dat er heel vet uitziet. Geen elektriciteit, maar alles beweegt en functioneert dankzij stoom. Een vrij grote community fans droomt over allerlei machines en uitvindingen; het vormt bijna een andere realiteit. Zelf kwam ik ooit met het genre in aanraking door de boeken van Jules Verne. Tijdens de modeltekensessies poseren de modellen meestal vijf of tien minuten; niet heel lang, maar genoeg tijd voor een goede oefening in verhouding, anatomie, schaduwen - of details, wat jij wilt; de tekenaar is altijd open om zelf te tekenen wat die wil. Mocht je meer informatie willen over de maandelijke sessies, kijk dan even op de Facebookpagina van Schetssessie 2.0. Elke keer probeer ik een ander soort papier (ook verschillende formaten) of materiaal te gebruiken. Dit keer was dat een klein A5-schetsblok met gerecycled bruin papier van KRAFT en zwarte brushmarkers. Ik mocht ook nog de lichtgrijze brushmarkers van collega Stéphanie uitproberen. Dat werkte erg fijn! Prima voor eerste ruwe aanzetten en schaduwen. Binnenkort ga ik er dus ook wel wat voor mijzelf halen. Poses van twee minuten waren voor mij eerst best eng. Zo veel details, zo veel te tekenen. Dat lukt toch nooit? Gefrustreerd wanneer de bel ging waarmee aangegeven wordt dat het tijd is voor de volgende pose. Maar je kan altijd zelf kiezen voor een onderdeel, of jezelf verrassen doordat blijkt dat je toch best goed een pose in zo'n korte tijd kan vangen. De brushmarkers zijn vrij permanent, dus die forceren wel duidelijke keuzes te maken - wat ik fijn vind - maar ik had soms wat dik aangezet waardoor ik weinig plek nog voor kleine details had. Nog een groot voordeel van korte poses: als je daarna weer poses van vijf of tien minuten doet, voelen die als een eeuwigheid. Je bent zó klaar en dan weet je niet meer wat je met al die extra tijd moet, haha. Na een gekostumeerd model te hebben getekend - of in dit geval: afwisselend vier gekostumeerde modellen - is het naaktmodel vastleggen altijd even wennen. Die harde lijnen van ruwe jassen passen niet bij tedere huid. En soms is het ook best raar; dan staat het model in een vechtpose, helemaal naakt (weinig bescherming) op een gasmasker en handschoentjes na. Dat lijkt misschien niet een logische outfit, maar het bestuderen van spiermassa en schaduwen helpt wel erg om je basiskennis van het menselijk lichaam te verdiepen. Dit specifieke vrouwelijke naaktmodel hebben we al eens eerder bij een sessie mogen tekenen en ik vind dat zij fijne dynamische poses inneemt, en ook rekening houdt met alle tekenaars: we zitten in een halve rond rondom haar heen, dan moet een pose vanuit verschillende perspectieven wel interessant blijven. Misschien vind je dit ook interessant:
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |