Afgelopen week spendeerde ik een paar dagen in Praag. Een vervroegd verjaardagscadeau van mijn ouders. Zoals altijd bij reizen houd ik graag een schetsboek bij van wat ik zie en doe. In deze blog ál mijn schetsen van de trip.
De meeste mensen maken foto's tijdens het reizen. Als je alleen al let op de hoeveelheid selfiesticks per straat word je een beetje gek, haha. Maar goed, iedereen zijn eigen ding, en foto's zijn ook zeker handig en snel. Vaak ook erg mooi, en dan kun je later nog eens terugkijken naar alle details. Tekenen/schetsen heeft echter een eigen kracht. Je hebt echt tijd nodig, moet goed kijken, neemt de omgeving om je heen beter in je op. Ik onthoud dan altijd veel meer van het moment en de locatie.
Van tevoren had ik een schetsboek van A5-formaat voorbereid met verf. Zo had ik vlakken geel, blauw, groen, rood, oranje of grijs geschilderd, voor een beetje kleur. Elke pagina net wat anders. Naar Praag nam ik alleen zwarte fineliners mee en wat lichte brushmarkers voor de schaduwen. Voor elk uitzicht zocht ik dan de best passende kleurencompositie erbij uit. Dat dwingt me om niet heel priegelig te zijn met de kleuren en hierdoor was mijn schetsboek ook niet chronologisch opgebouwd. Zoals je hieronder kunt zien heeft ongeveer elke tekening een cijfer bovenaan staan; daaraan kon ik de volgorde afleiden.
Van tevoren had ik een schetsboek van A5-formaat voorbereid met verf. Zo had ik vlakken geel, blauw, groen, rood, oranje of grijs geschilderd, voor een beetje kleur. Elke pagina net wat anders. Naar Praag nam ik alleen zwarte fineliners mee en wat lichte brushmarkers voor de schaduwen. Voor elk uitzicht zocht ik dan de best passende kleurencompositie erbij uit. Dat dwingt me om niet heel priegelig te zijn met de kleuren en hierdoor was mijn schetsboek ook niet chronologisch opgebouwd. Zoals je hieronder kunt zien heeft ongeveer elke tekening een cijfer bovenaan staan; daaraan kon ik de volgorde afleiden.
 |  |
 |  |
 |  |
Praag is best een mooie stad! Van tevoren wist ik er niet veel over, liet me graag verrassen. Er zijn veel grote, imposante gebouwen, maar ook veel kunst en een grote rivier. Een beetje een oostblokversie van Milaan, gemixt met Berlijn en Amsterdam. Wij vlogen met Transavia en sliepen in het Harmony Hotel in het 'new town'-gedeelte van Praag. Laat je niet verwarren door de namen van de stadsdelen; zo 'new' waren de historische gebouwen ook weer niet.
Grote gedeeltes van Praag zijn de laatste jaren opgeknapt, dat was duidelijk te zien. Ook stond hier en daar nog wat in de steigers (waardoor we bijvoorbeeld het National Museum niet in konden) maar onderhoud en verbouwen kost nu eenmaal tijd. Er was genoeg te zien, en veel mensen spraken redelijk Engels. Dat iemand mij de weg vroeg terwijl we nog geen anderhalf uur geland waren, vond ik wel grappig.
Ook geen dure stad: je kan er goed avondeten bij restaurantjes voor 150-500 kronen per persoon (ongeveer zes - twintig euro) en een kaartje voor de dierentuin koste 200 kronen (omgerekend nog geen acht euro). Ook leuk: als je 70+ bent betaal je het symbolische bedrag van één kroon. Voor 320 kronen kun je drie dagen onbeperkt gebruik maken van het openbaar vervoer; dat ben je omgerekend in Nederland al kwijt voor een enkeltje van twee uur.
En wat betreft die restaurantjes: de typisch Tsjechische keuken bevat veel worsten, goulash, schnitzels, bacon, dumplings met varkensvlees etc. maar er was altijd wel een vegetarische optie voor mij voorhanden - bijvoorbeeld lekkere traditionele aardappelenpannenkoekjes.
Grote gedeeltes van Praag zijn de laatste jaren opgeknapt, dat was duidelijk te zien. Ook stond hier en daar nog wat in de steigers (waardoor we bijvoorbeeld het National Museum niet in konden) maar onderhoud en verbouwen kost nu eenmaal tijd. Er was genoeg te zien, en veel mensen spraken redelijk Engels. Dat iemand mij de weg vroeg terwijl we nog geen anderhalf uur geland waren, vond ik wel grappig.
Ook geen dure stad: je kan er goed avondeten bij restaurantjes voor 150-500 kronen per persoon (ongeveer zes - twintig euro) en een kaartje voor de dierentuin koste 200 kronen (omgerekend nog geen acht euro). Ook leuk: als je 70+ bent betaal je het symbolische bedrag van één kroon. Voor 320 kronen kun je drie dagen onbeperkt gebruik maken van het openbaar vervoer; dat ben je omgerekend in Nederland al kwijt voor een enkeltje van twee uur.
En wat betreft die restaurantjes: de typisch Tsjechische keuken bevat veel worsten, goulash, schnitzels, bacon, dumplings met varkensvlees etc. maar er was altijd wel een vegetarische optie voor mij voorhanden - bijvoorbeeld lekkere traditionele aardappelenpannenkoekjes.
 |  |
 |  |  |
 |  |
 |  |
De toeristische plekjes, zoals bijvoorbeeld Old Town Square en de Charlesbridge (hier linksboven en de coverafbeelding) zijn erg druk, maar het viel wel mee met de bedelaars. Er waren voornamelijk marktkraampjes, standjes waar je souvenirs kon kopen of een portret kon laten tekenen bij een portrettekenaar. Iemand vroeg wel eens of we ijsjes wilden of een bustour, maar deed dat altijd wel beleefd. In sommige steden kunnen dat soort verkopers nog wel wat agressief overkomen. De bedelaars zaten voornamelijk geknield op de grond, met het gezicht naar beneden, en vielen niemand persoonlijk lastig. Heel wat anders dan bijvoorbeeld Rome of Parijs.
Bijna elke straathoek heeft wel een kerk, maar percentueel gezien zijn de Tsjechen blijkbaar bijna niet religieus. Een klein deel maar praktiseert zijn of haar geloof. Ook op bijna elke straathoek: klassieke Ford-cabrio's en koetsen waarin je je kan laten rondrijden. Dat hebben wij niet gedaan, maar zijn wel met een 'hop on, hop off'-busje rondgereden langs de belangrijkse toeristische hotspots, terwijl we allerlei informatie meekregen over de geschiedenis van de stad. Door de echte binnenstad was het eerder een "hobbel on, hobbel off"-busje; het wegdek bestaat voornamelijk uit kleine steentjes. Geen stad om op je hoge hakken rond te lopen dus. Niet dat ik hakken draag verder, haha.
Bijna elke straathoek heeft wel een kerk, maar percentueel gezien zijn de Tsjechen blijkbaar bijna niet religieus. Een klein deel maar praktiseert zijn of haar geloof. Ook op bijna elke straathoek: klassieke Ford-cabrio's en koetsen waarin je je kan laten rondrijden. Dat hebben wij niet gedaan, maar zijn wel met een 'hop on, hop off'-busje rondgereden langs de belangrijkse toeristische hotspots, terwijl we allerlei informatie meekregen over de geschiedenis van de stad. Door de echte binnenstad was het eerder een "hobbel on, hobbel off"-busje; het wegdek bestaat voornamelijk uit kleine steentjes. Geen stad om op je hoge hakken rond te lopen dus. Niet dat ik hakken draag verder, haha.
 |  |
 |  |  |
 |  |
Zoals je misschien al gezien hebt, teken ik wel af en toe een mensje maar niet alle mensen die ik zag. Het ging me meer om de uitzichten, en vaak liepen er echt horden toeristen langs. Maar bij de laatste vier hierboven viel dat wel mee. Dit was rondom het oude klooster in de stad, waar ook een (naar horen zeggen) erg lekker bier gebrouwen wordt.
En de giraffes hieronder zagen we in de dierentuin, niet in de stad zelf, haha. Alhoewel er in 2002 wel hoogwater was; de rivier de Moldau steeg zes meter, waardoor een van de zeeleeuwen blijkbaar uit de dierentuin was ontsnapt en ongeveer 200 kilometer had gezwommen. Helaas stierf hij op de terugreis alsnog, maar het verhaal blijft wel frappant.
En de giraffes hieronder zagen we in de dierentuin, niet in de stad zelf, haha. Alhoewel er in 2002 wel hoogwater was; de rivier de Moldau steeg zes meter, waardoor een van de zeeleeuwen blijkbaar uit de dierentuin was ontsnapt en ongeveer 200 kilometer had gezwommen. Helaas stierf hij op de terugreis alsnog, maar het verhaal blijft wel frappant.
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |  |
 |  |
Je kan in Praag dus prima terecht. Er zijn wat musea, verschillende historische kernen, maar ook moderne winkelstraten en entertainment op straat. Wij hadden ook nog eens prima weer - ik ben bijna verbrand, oeps, haha.
 |  |
Misschien vind je dit ook interessant:
 #YesWeCamp Portugal. |  Twee weken tekenen als stadsfacebooker van Breda. |
 Inktober en Berlijn. |  Venetië. |
