|
Voor de meest recente editie van de LAVA, het ledenblad van de Jonge Socialisten, illustreerde ik twee redactionele illustraties bij artikelen. Deze editie ging over samenwerking op links; de (geschiedenis van) linkse partijen en organisaties die op een bepaalde manier hebben samengewerkt. In dit blog leg ik per illustratie uit hoe ik van idee tot uitwerking kwam.  De LAVA verschijnt elk kwartaal, dus vier keer per jaar. Ik maak de laatste tijd geregeld, eigenlijk voor elke editie wel, een of twee illustraties. Overigens zijn de meeste (nog niet de meest recente, maar die wordt vast binnenkort geüpload) digitaal beschikbaar via de website van de JS. Dan kun je ook de gehele interviews, opiniestukken en uiteenzettingen lezen en een indruk krijgen van wat de vereniging zoal doet. Mocht je meer van mijn werk voor dit blad willen zien, klik dan onderaan dit blog op de afbeeldingen, dan word je doorgestuurd naar andere blogs. Ik probeer steeds wat vaker een inkijkje te geven in mijn processen, zodat jullie kunnen zien hoe ik te werk ga. Zelf vind ik het ook altijd interessant om schetsen en dergelijke bij collega's te zien. Eerste artikel: "Van nul tot nu" Dit stuk betreft een bespreking van de historische ontwikkelingen en is geschreven door Freek Kilsdonk, wie vanaf volgende editie het hoofdredacteurschap op zich zal nemen. De basis is het artikel, dat lees ik eerst en dan probeer ik samen te vatten wat volgens mij de hoofdlijn van het verhaal is. De illustratie die ik vervolgens uit ga werken vraagt aandacht voor het artikel, en maakt die ook al toegankelijk - zodat je interesse tijdens het bladeren gewekt wordt en de afbeelding je uitnodigt de tekst te lezen. Overigens heb ik niet altijd een heel artikel nodig voordat ik aan de slag ga; vaak kan ik ook al vooruit met bijvoorbeeld een opzetje of samenvatting van de auteur. Eindredactie is een handige stap voor de tekst, maar uit ruwe versies kan ik ook al hoofdlijnen halen. Een bepaalde metafoor, een terugkomend thema; dat neem ik dan als basis en werk ik verder uit. Dit artikel bespreekt voornamelijk verschillende voorbeelden van linkse samenwerking; hoe partijen naar elkaar toe bouwden, elkaar benaderden maar veelal gefrustreerd raakten of het contact verbraken. Op basis hiervan schetste ik twee ideeën uit.  De ene was wat meer bruikbaar dan de andere, dus schetste ik daarmee verder (zie hierboven). Die verschillende partijen verbeeldde ik door diverse trappetjes te maken, als een soort Lemmings die naar elkaar toe bouwen. Die worden met elkaar verbonden maar dat contact wordt ook weer verbroken. De middelste situatie is daar het beste voorbeeld van, wanneer de linker de brug naar de rechter afbreekt. De laatste tijd ben ik diverse nieuwe stijlen aan het uitproberen. Een wat grafischere stijl vind ik momenteel wel interessant en schijnt het op redactioneel vlak ook goed te doen, dus ik probeerde het kleurgebruik minimaal te houden (twee vlakken die elkaar deels overlappen) en de figuren erin te laten bestaan uit een paar dynamische vormen. Bij de compositie houd ik rekening hoe de afbeelding(en) in het blad (kunnen) verschijnen en zorg ik ervoor dat alles in de juiste verhoudingen en vormen aangeleverd kan worden. Deze schetsen, inclusief de rechter met de probeersels van de diverse figuren, legde ik voor aan de hoofdredacteur. Die vond het interessant en kwam nog met de suggestie om de figuren iets meer herkenbaarheid mee te geven, door ze te laten lijken op een aantal historische figuren die besproken worden in het artikel. Dat vond ik een goede inhoudelijk idee, dus ik heb gekeken waar dat mogelijk was. Zo heb ik de linker man, die gefrustreerd op zijn eigen trappetje zit te zitten, laten lijken op Marx (wiens frustratie in het artikel genoemd wordt), en bijvoorbeeld aan de rechterkant van het beeld een man de neus en het haar van Joop den Uyl te geven. Nog een paar kleurtestjes, nette uitwerking in Adobe Photoshop (lijnwerk getekend met fineliners op papier) en toen was ik alweer bijna klaar! Wat ik als extra service graag doe (maar wat voor mij helemaal niet zo veel meer werk is), is 'strooisels' halen uit de grote afbeelding. Dat zijn kleine afbeeldingen, details die op een vervolgpagina gebruikt kunnen worden. Het gebeurt ook wel eens dat ze vervolgens niet gepubliceerd worden als het niet echt past (zoals in dit geval) - wat ik niet zo erg vind - maar zo bied ik wel meer flexibiliteit aan de vormgever om de pagina's op te kunnen maken.
  Tweede artikel: "Linkse samenwerking leidt niet tot linkse politiek" Hierin schrijft Erkan Ergûn over vier mogelijke scenario's die zouden kunnen gebeuren wanneer partijen als de SP, Groenlinks, D66 en de PvdA afspraken maken om alleen samen een coalitie te vormen. Na een introductie op dit onderwerp, bespreekt hij de scenario's één voor één. Zo'n duidelijke structuur helpt natuurlijk in het bedenken van een illustratie. Daarom bedacht ik dat ik een compositie wilde met een overkoepelend thema en vier elementen daarin verwerkt die ook los zouden kunnen werken en de aparte scenario's verbeelden. Schetsen:   Soms bedenk ik verschillende ideeën, maar bij deze had ik al vrij snel een concept in mijn hoofd dat ik graag wilde uitwerken op een grafische manier. Het idee achter samenwerking tussen linkse partijen gaat al vaak over de metafoor van een uitgestoken hand - en in mijn interpretatie wordt dat al snel een linkse hand - want hoe verbeeld je 'links' precies? Met een reeks uitgestoken handen ben ik vervolgens wat gaan puzzelen. Sowieso zijn handen multi-inzetbaar voor metaforen en beelden, dus daar kon ik al veel mee voor de losse elementen. Handen kunnen ook veel op honden lijken (wie heeft als kind niet met van die schaduwen gespeeld?), maar ik wilde die ondertoon dat linkse partijen ook slinks tegenover elkaar kunnen zijn, niet al te letterlijk verbeelden. Daarom besloot ik om wel dankzij die schaduwen die impressie van Lion King-hyenas mee te geven, maar de schaduwen geen details te geven. Dat zou wellicht net wat veel hebben afgeleid van de hoofdboodschap. Volgende stap: puzzelen met de handen en schaduwen.  Toen ik een goede verhouding had gevonden tussen hoeken en afstand ging ik verder met het uitwerken van mijn schetsen voor de losse onderdelen. Ik probeerde het voor de duidelijkheid te beperken tot weer twee kleuren, en een derde toon ontstaat wanneer de schaduw een ander onderdeel overlapt. Dit alles deed ik in Adobe Illustrator, wat een fijn programma is voor grafische vormen omdat je altijd scherpe vlakken en lijnen houdt. Voor de LAVA werk ik ook sowieso graag met een witte achtergrond, dan worden mijn illustraties losstaande afbeeldingen die op verschillende plekken in het magazine te gebruiken zijn, al gebruik ik wel steeds vaker fijne kleurvlakken. De losse scenario's (uitgewerkt van links naar rechts) zijn: 1 het 'perfecte' scenario (waarbij een pact wordt gesloten) 2 rechtse regering 3 het mes-in-de-rug-scenario 4 electorale afstraffing Net als bij het andere artikel heb ik dus losse onderdelen hieruit los aangeleverd. Daarmee heeft de vormgever gespeeld en twee scenario's een grotere rol gegeven in de opmaak van het artikel, waarbij de tekst eromheen gaat.  
En dat is alweer het einde van deze blog! Wanneer deze editie ook online beschikbaar zal zijn, zal ik een linkje daarvoor delen. Ik vind illustreren voor de LAVA altijd leuk omdat de onderwerpen me aanspreken en ik veel creatieve vrijheid krijg om allerlei technieken uit te proberen. Ben je benieuwd naar andere illustraties voor dit blad? Klik dan hieronder even: 
 Misschien vind je dit ook interessant:
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
Onderwerpen
|
