Belangrijk voor één dag: stembureaulid zijn

Best wel een verantwoordelijke positie vond ik dat altijd. Strenge maar vriendelijke mensen op het stembureau, die nauwlettend een oogje in het zeil hielden. Alsof je eindexamen deed in burgerschap. Ben ook één keertje mijn identiteitskaart vergeten, ik schaamde me diep. Misschien ben ik een beetje een té principeel meisje dat altijd alles goed wil doen. Maar het leek me altijd een eervolle taak. Niet dat ik nou al zo vaak mocht stemmen dat ik mij een doorgewinterde ervaringsdeskundige mag noemen, ben pas 22. Ofja, vandaag precies 22,5. Lang leve halve verjaardagen.

Dit jaar besloot ik een handje te helpen. Een vriend had zich ervoor opgegeven en ik wilde dat ook wel doen. Ik wist niet eens dat reguliere burgers zich daar ook voor mochten inzetten, of dat je er betaald voor kreeg. Mooie bijkomstigheid wel.
                Via het interwebs moest je van tevoren een training volgen en een toets, die uit verschillende minitoetsjes bestond, halen. Deed me een beetje denken aan mijn theorie-examen voor het rijbewijs. An sich werd alles duidelijk verteld en verbeeld. De toetsen mochten keer-op-keer opnieuw gemaakt worden tot je het haalde. Eigenlijk vind ik dat best een gek idee. Zelf had ik bij het derde minitoetsje net één fout teveel waardoor ik die opnieuw moest doen, maar voor de rest ging het allemaal prima.
                Ik moet eerlijk zeggen: een ontzettend spannende ochtenddienst was het niet. Ergens is dat natuurlijk ook maar goed. Geen vreemde mannen die zich vermomde in een nikab (uit de oude trukendoos van Pownews, dus weinig origineel) of een oude man die stierf na te stemmen. Nee, er kwamen bij ons allemaal vriendelijke mensen - sommige wat tevredener met het stemrecht dan andere. Wel kwam Patrick van Lunteren (lokale lijsttrekker van de SP) bij ons stemmen en maakte hij een selfie voor BredaVandaag. Dat was dan ook meteen de enige selfie die gemaakt werd tijdens mijn dienst, terwijl ik er wel meer verwacht had. En mijn voorzitter deelde Mercichocolade uit aan ons, de leden. Chocolade is altijd +1. Voor de rest een prima maar rustig verloop van de ochtend. Ik vond het mooi om te zien hoeveel jonge mensen er voor het eerst kwamen stemmen.
                De hele dag heb ik partijneutraal gehandeld. Rekening gehouden met welke kleding ik aan zou doen, niemand van de overige stembureauleden verteld wat ik gestemd had, geen blijk gegeven van mijn eigen kleur. Zoals dat hoort. Ik gun iedereen de mogelijkheid te stemmen volgens eigen voorkeuren en idealen. Dat is je recht. Wel aan collega verteld dát ik bij een politieke jongerenorganisatie zit, maar niet bij welke. Bewust alleen neutrale tweets de wereld in gestuurd.
                Het tellen verliep bij ons eigenlijk best goed: na de eerste telling kwam het aantal stembiljetten (die grote witte papieren) overeen met het totale aantal stempassen en machtigingen. Daar viel al de spreekwoordelijke last van mijn schouders. Ik had van anderen gehoord hoeveel dat soms afwijkt en dan heb je een probleem als verantwoordelijke. Toen we de stemmen voor de lijsten en vervolgens die voor de individuele kandidaten gingen tellen, bleek er wel ergens een tweetal stembiljetten verkeerd te zijn geteld. Maar door het uitsplitsen van de biljetten (ik zal jullie hier niet vervelen met de specifieke telmethodes want jeetje, dat zijn me veel stappen) wisten we wel precies waar het mis kon zijn gegaan. Beetje teamwork, beetje doorzetten, en toen hadden we de fout op tijd gevonden. Mijn voorzitter gaf de telling telefonisch door aan het verkiezingenteam en toen konden we netjes om half twaalf richting het stadskantoor vertrekken.
                De dag erna wakker geworden met een kater, ook al had ik geen druppeltje alcohol gedronken. Mijn eigen partij in mijn eigen stad was gehalveerd, in mijn geboorteplaats (waar mijn moeder lokale lijsttrekker was), van de kaart geveegd. Daar geen enkele zetel. Mijn conclusies? Ik vond het best prima gaan, een positieve ervaring (de verkiezingen, niet de uitslag, maar goed). Maar wat een gedoe. Ik had onderschat wat er allemaal bij een verkiezing komt kijken. Volgens mij kost één dag verkiezingen organiseren ontzettend veel geld. Maar democratie mag wat kosten. Ik leef liever in een wereld waarin je mag kiezen wie jou vertegenwoordigt, dan een zonder zeggenschap.