Voor de Balans, het personeelsblad van de mensen die in gevangenissen werken, mocht ik weer illustreren. Ik verbeeldde de verhalen uit de rubriek "Impact". Deze editie werden de ouders van ene Jeroen geïnterviewd, over wat het voor hen en voor Jeroen betekende dat hij een gevangenisstraf moest uitzitten. Ik heb eerder een illustratie bij deze rubriek mogen maken. Die was destijds met Timo, wiens straf er al op zat. Jeroen komt binnenkort vrij. Het blad wordt uitgegeven door de DJI, Dienst Justitiële Inrichtingen. Zij werken in opdracht van het Ministerie van Justitie en Veiligheid en DJI vormt best een grote werkgever; er werken ruim 15.000 mensen. Als eerste fase neem ik het artikel door om een goede schets te kunnen maken. Dat artikel hoeft nog niet helemaal alle puntjes op de i te hebben, vaak kan ik ook al vooruit met een samenvatting of een hele ruwe versie. Ik pik eruit wat interessant is om te verbeelden. In dit geval zoek ik naar leuke scènes of opmerkingen die ik in de grotere compositie kan verwerken. Daar puzzel ik mee. Een aantal punten: - Hij heeft zich tijdens zijn tijd in de gevangenis ontwikkeld tot trainer en heeft flink wat spieren gekweekt - Hij gaf een Egyptische prent aan zijn broer - Zijn ouders hebben een brief geschreven aan het personeel van de gevangenis - Hij wil dolgraag een hond Het gaat natuurlijk om mensen, maar de Rijkshuisstijl is van toepassing. Dat betekent dat ik niet te veel realistische elementen verwerk in mijn illustratie, maar dat de beelden ook niet te abstract mogen zijn. Ook dien ik rekening te houden met een specifiek kleurenpalet. Na overleg met de vormgeven besloot ik mijn grotere illustratie in twee delen op te splitsen; dat komt beter uit met de pagina-indeling en hoeveelheid tekst. Als je verder bladert, is er ook nog een beeld. Mijn schets werk ik laag voor laag uit in kleurvlakken, en hier en daar lijnen voor de details. Dit doe ik in Procreate, en de laatste aanpassingen om het gereed te maken voor drukwerk doe ik in Adobe Photoshop. Als ik werk voor een tijdschrift of boek, vraag ik ook altijd om een bewijsexemplaar. Dat ik kan zien hoe mijn werk in gedrukte vorm eruit komt. Erg leuk om in de brievenbus te vinden! Bij een publicatie die je in je lokale Bruna of Ako kan kopen, is het natuurlijk makkelijk om aan een exemplaar te komen. Maar aangezien het om een personeelsblad gaat, is dat wat lastiger haha. Hieronder zie je een detailfoto van hoe je een preview van mijn illustratie in de inhoudsopgave vindt. Onze 'hoofdpersoon' wordt uitgelicht doordat ik voor hem een andere kleur gebruik dan voor de rest. Ik ben blij met opdrachtgevers waar ik mijn illustratievaardigheden kan combineren met mijn interesse in de rechtspraak. En elk project waarvoor ik een hondje kan tekenen is natuurlijk een goede klus! Misschien vind je dit ook interessant:
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |